Gołąbki (Warszawa)
| osiedle i obszar MSI Warszawy | |
 Osiedle przy ul.Rakuszanki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| Data założenia |
druga połowa XVI wieku |
| W granicach Warszawy |
1 sierpnia 1977[1] |
| SIMC |
0918666 |
| Zarządzający | |
| Powierzchnia |
1,84 km² |
| Kod pocztowy |
02-496 |
Położenie na mapie dzielnicy
| |
| 52°12′02,0″N 20°52′05,9″E/52,200556 20,868306 | |
| Strona internetowa | |
Gołąbki – osiedle i obszar MSI w dzielnicy Ursus w Warszawie[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś szlachecka Gołembki w drugiej połowie XVI wieku znajdowała się w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[3].
W odróżnieniu od pozostałych osiedli Ursusa, które wcześniej były zwykłymi wsiami, na terenie Gołąbek znajdowało się kilka folwarków oraz stawy rybne. Jeden z tych folwarków, o powierzchni ok. 40 hektarów, nabył w 1923 od Sulimierskich Władysław Grabski (premier RP, autor reformy walutowej z 1924) i nazwał go Grabkowo[4].
Gołąbki należały początkowo do gminy Blizne, w powiecie warszawskim w woj. warszawskim.
1 kwietnia 1930 część Gołąbek włączono do nowo utworzonej Piastów – wieś Gołąbki, folwark Gołąbki, cmentarz, osadę włościańską o powierzchni 6 ha 69a zapisaną w tabeli likwidacyjnej wsi Gołąbki pod Nr. 1, osadę włościańską o powierzchni 1 ha 14a zapisaną w tabeli likwidacyjnej wsi Gołąbki pod Nr. 3, osadę Gołąbki i osadę Gołąbki A[5].
20 października 1933 gminy województwo warszawskiego podzielono na gromady (sołectwa)[6]:
- Gołąbki w granicach gminy Piastów podzielona między dwie gromady:
- gromada Piastów Północ – wieś Gołąbki po prawej stronie toru, osada Piastów po prawej stronie toru, wieś Żdżary i folwarki Niecki;
- gromada Piastów Południe – wieś Gołąbki po prawej lewej toru, osada Piastów po lewej stronie toru, kolonię Niecki i osadę Niecki.
- Gołąbki w granicach gminy Blizne podzielona między dwie gromady:
- gromada Gołąbki – wieś Gołąbki, Towrazystwo Ogrodnicze Mory i osiedle Rebandlew;
- gromada Grabkowo – osadę Gołąbki B, osadę Gołąbki S, dobra Gołąbki A, dobra Gołąbki Wille, dobra Gołąbki Dworki, parcele dawnego folwarku Gołąbki, kolonię Grabkowo za pracelą kolonii Grabkowo Nowe oraz kolonię Grabkowo A.
1 lipca 1952 gromady Gołąbki i Grabkowo w granicach gminy Blizne weszły w skład nowo utworzonego miasta Czechowice[7] (przemianowanego 8 maja 1954 na Ursus[8]). Tego samego dnia gmina Piastów została przekształcona w miasto Piastów[7].
31 grudnia 1961 z miasta Piastów wyłączono osiedle mieszkaniowe Gołąbki, włączając je do miasta Ursus w związku z czym zasadnicza część Gołąbek znalazła się wreszcie w granicach jednej jednostki administracyjnej. Jenak mniejszą część osiedla mieszkaniowego Gołąbki (34 ha) wyłączono z Ursusa i włączono do gromady Ożarów[9].
1 sierpnia 1977 miasto Ursus (z Gołąbkami) włączono do Warszawy[10]. (do 1993 część dzielnicy Ochota, 1993–1994 dzielnicy Ursus, 1994–2002 gminy Warszawa-Ursus, od 2002 ponownie dzielnicy Ursus).
Granice[edytuj | edytuj kod]
Granicą Gołąbek od północy i zachodu jest towarowa linia kolejowa, od południa ul. Warszawska, od wschodu dawne tereny Zakładów Mechanicznych „Ursus” od ul. Gierdziejewskiego.
Opis[edytuj | edytuj kod]
W Gołąbkach dominuje niska zabudowa domków jednorodzinnych, a od strony ul. Warszawskiej, zamknięte osiedle wyższych bloków.
Na terenie osiedla znajduje się:
- Galeria Gawra (gdzie znajdują się liczne sklepiki oraz placówka Poczty Polskiej) ul. Warszawska 58,
- Cmentarz rzymskokatolicki parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Piastowie położony przy ul. Elżbiety Rakuszanki i Orłów Piastowskich,
- Kościół św. Jana Apostoła i Ewangelisty ul. Bolesława Śmiałego 13,
- ogródek jordanowski dla dzieci na rogu ul. Bony i ul. Koronacyjnej,
- Zespół Szkół z Oddziałami Integracyjnymi nr 80 ul. Orłów Piastowskich 47.
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
W Gołąbkach, przy ul. Orłów Piastowskich znajduje się nowoczesny Zespół Szkół z Oddziałami Integracyjnymi nr 80. W jego skład wchodzą: Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 2 im. Jana Pawła II oraz Gimnazjum z Oddziałami Integracyjnymi nr 130. Obok szkoły są nowoczesne boiska do piłki nożnej, ręcznej, koszykowej, siatkowej, bieżnia oraz 2 korty tenisowe.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
- w obrębie osiedla Gołąbki obowiązuje ograniczenie prędkości do 40 km/h.
- w obrębie osiedla Gołąbki obowiązuje zakaz poruszania się pojazdów o masie powyżej 8 ton, co oznacza, że uliczkami osiedla nie powinny jeździć duże ciężarówki.
- na północnym krańcu Gołąbek znajduje się stacja kolejowa Warszawa Gołąbki oraz pętla linii autobusowej 194.
- ulicą Gierdziejewskiego i Orłów Piastowskich przebiega trasa autobusu linii 177.
- wzdłuż ulic Gierdziejewskiego, Warszawskiej i Czerwonej Drogi wybudowane są ścieżki rowerowe.
Inne informacje[edytuj | edytuj kod]
- Zgodnie z ideą „Osiedla Ogrodu” ulice zostały obsadzone drzewami i otrzymały „parkowe” nazwy (Parkowa, Leśna, Wiejska, Klonowa, Lipowa, Jasna, Topolowa, Zaciszna etc.). Po przyłączeniu Ursusa do Warszawy w 1977 nazwy ulic zmieniono na „królewskie”: królów i książąt Polski, m.in. Kazimierza Odnowiciela, Zygmunta Augusta, Kazimierza Jagiellończyka, Leszka Białego, Henryka Brodatego, Królowej Bony, Bolesława Krzywoustego. Nazwa ulicy Czerwona Droga, wybudowanej w 30. latach XX w. przez Grabskich, pochodzi od koloru klinkieru z Zakładów Ceramicznych w Ołtarzewie, którym wtedy została wybrukowana.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 1 lipca 1952 w granicach Ursusa.
- ↑ Obszary MSI. Dzielnica Ursus. [w:] Zarząd Dróg Miejskich [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 2022-04-20].
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 281, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
- ↑ Oficjalna strona dzielnicy Ursus. [dostęp 2018-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-20)].
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 79, poz. 588
- ↑ Warszawski Dziennik Wojewódzki : dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136
- ↑ a b Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 181
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 41, poz. 622
- ↑ Dz.U. z 1961 r. nr 59, poz. 326
- ↑ Dz.U. z 1977 r. nr 24, poz. 103
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Domżalski: Wiek XX w Ursusie. Warszawa: Ezdorat. ISBN 83-916484-1-0.
- Jerzy Domżalski: Niezwykły Ursus. Warszawa: Ezdorat. ISBN 83-916484-1-0.
- Gołąbki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 665.