Gołuchowski (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
herb Gołuchowski
herb Gołuchowski

Gołuchowskipolski herb hrabiowski, odmiana herbu Leliwa, nadany w zaborze austriackim.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis stworzony zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Na tarczy ściętej, w polu górnym złotym – orzeł dwugłowy czarny o językach czerwonych, z mieczem i berłem złotym w szponie prawym, z jabłkiem złotym w szponie lewym; nad głowami korona cesarska czerwona z kabłąkiem złotym; na piersi cyfra cesarska I(osepho) II; w polu dolnym, błękitnym, półksiężyc złoty, nad którym takaż gwiazda. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm w koronie z klejnotem: ogon pawi z półksiężycem i gwiazdą jak na tarczy. Labry z prawej strony czarne, z lewej błękitne – podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb nadany został 17 czerwca 1783 Józefowi Wincentemu Gołuchowskiemu z predykatem hoch- und wohlgeboren (wysoko urodzony i wielmożny) przez cesarza Józefa II Habsburga. Obdarowany był posłem sandeckim i podczaszym chełmskim. Podstawą nadania było stwierdzone pochodzenie szlacheckie oraz dygnitarze powiatowi wśród przodków.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych:

graf von Gołuchowski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]