Gościwit
Gościwit – staropolskie imię męskie, złożone z członów Gości- („podejmować kogoś, gościć”) i -wit („pan, władca”). Może więc oznaczać „tego, który serdecznie przyjmuje swojego władcę”. Imię to mogło w wymowie zbliżać się do imienia Gościwid. Wystąpiło w 1265 r.[1]
Gościwit imieniny obchodzi 4 maja[1], 6 maja[2][3][4], 7 lipca[1], 11 grudnia[1].
Imię to nosił Gościwit, książę czeski z IX wieku.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Bubak 1993 ↓, s. 123.
- ↑ Gościwit [online], deon.pl [dostęp 2024-05-04].
- ↑ Skorowidz imion, [w:] Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, Ewa Wieczorek, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1986, s. 12. nlb, prawa kolumna, ISBN 83-217-2374-8, OCLC 833927072, Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logotyp wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz. Na stronie 4. pozostawiono jako rok wydania 1983, zaś na stronie 128., obok informacji, że jest to drugie wydanie z diapozytywów wydania pierwszego, jako rok wydania wydrukowano 1986.
- ↑ Mike Campbell, Name Days for the name Gościwit [online], Behind the Name [dostęp 2024-05-04] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Imiona w układzie alfabetycznym. W: Bubak Józef: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 123. ISBN 83-04-03860-9.