Gorzeński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
herb Gorzeński
herb Gorzeński

Gorzeński (Ostroróg-Gorzeński) – polski herb hrabiowski, odmiana herbu Nałęcz.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy dzielonej w krzyż w polach I i IV czerwonych nałęczka srebrna, niezwiązana, w polach II i III, złotych orzeł czarny.

Herb posiada dwa hełmy. Klejnot na pierwszym: Murzynka w sukni czerwonej, z nałęczką na głowie, między dwoma rogami jelenimi, trzymająca się tych rogów. Klejnot na drugim: Orzeł czarny.

Labry: Na hełmie prawym czerwone, podbite srebrem, na hełmie lewym czarne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Według Adama Amilkara Kosińskiego nadany w 1410 roku Stanisławowi Ottonowi Ostrorogowi z Gorzenia[1] przez cesarza Zygmunta Luksemburskiego z tytułem hrabiowskim. Tytuł miał potwierdzić w 1518 cesarz Maksymilian Habsburg. Potwierdzenie tytułu w Cesarstwie Austriackim z 1783, w Królestwie Polskim w 1843, w Prusach w 1774 i 1871[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Gorzeński (Ostroróg-Gorzeński).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gorzyń, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w Średniowieczu, t. Poznań , część 1, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, s. 566.
  2. Elektroniczna wersja monografii Kosińskiego. [dostęp 2009-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-04)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]