Granastrapotherium

	Granastrapotherium
	Johnson & Madden, 1997
	Okres istnienia: 13–11,8 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q ↓
	; Rekonstrukcja czaszki
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	astrapoteria
Rodzina	Astrapotheriidae
Podrodzina	Uruguaytheriinae
Rodzaj	Granastrapotherium
Gatunki
	G. snorki
	G. snorki

Granastrapotherium – wymarły rodzaj ssaka kopytnego opisanego na podstawie szczątków odnalezionych w skałach grupy Honda na pustyni Tatacoa^[1] w kolumbijskim Departamencie Huila i Tolima, w La Venta. Pochodziły one z epoki mioceńskiej. Rodzaj jest monotypowy, obejmując Granastrapotherium snorki. Nazwa pochodzi od hiszpańskiego gran ("wielki") i Astrapotherium ("świecąca bestia"), epitet gatunkowy wskazuje na rurkę do oddychania, odwołując się do trąby. Pozostałości znalezione w Wenezueli^[2], Boliwii i Peru^[3] wydają się również należeć do Granastrapotherium bądź do bardzo podobnego doń zwierzęcia.

Ten kopytny różni się od innego przedstawiciela Astrapotheria, należącego do podrodziny Uruguaytheriinae w obrębie Astrapotheriidae Xenastrapotherium, osiągając większą masę ciała, pomiędzy 2,5 a 3,5 tony, a także ciosami okołometrowej długości. Cechy te czyniły zwierzę jednym z największych Astrapotheria, przerastały je jedynie niektóre gatunki z rodzaju Parastrapotherium^[4]. Inne różnice to choćby obecność tylko jednego przedtrzonowca, brak siekaczy w szczęce i żuchwie oraz przemieszczenie kłów, bardzo długich, położonych poziomo, przypominających w mniejszym stopniu występujące u hipopotama, a w większym ciosy niektórych dawnych krewnych słoni, jak choćby Palaeomastodon, chociaż słonie oraz ich krewni nie wykorzystują kłów ani siekaczy do obrony. Podobnie wielkie nozdrza zdają się być bardzo wycofane w obrębie czaszki, wobec czego stworzenie to musiało mieć trąbę większą, niż inne astrapoteria. Najprawdopodobniej, jak w przypadku słoni, zwierzę używało swej umięśnionej trąby razem z ciosami do odcinania liści z drzew i krzewów^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Mauricio Pardo Jaramillo. Reporte de un nuevo ejemplar de Granastrapotherium snorki en el Valle Superior del Magdalena, Desierto de la Tatacoa, Huila. Colombia. Rev. Acad. Colomb. Cienc. 34 (131): 253-256, 2010. ISSN 0370-3908.
↑ Eleanor M. Weston, Richard H. Madden and Marcelo R. Sánchez-Villagra. Early Miocene Astrapotheres (Mammalia) from Northern South America. In Sánchez-Villagra, M.R., & J.A. Clark (red.). 2004. Fossils of the Miocene Castillo Formation, Venezuela: contributions on neotropical palaeontology. Special Papers in Palaeontology 71.
↑ Antoine, R., Salas-Gismondi, P., Baby, M., Benammi, S., Brusset, D., de Franceschi, N., Espurt, C., Goillot, F., Pujos, J., Tejada & M. Urbina. The Middle Miocene (Laventan) Fitzcarrald fauna, Amazonian Peru. 2007. Proceedings of the European Meeting on the Palaeontology and Stratigraphy of Latin America, Cuadernos del Museo Geominero, nº 8. Instituto Geológico y Minero de España, Madrid, 2007.
↑ Alejandro G. Kramarz, Mariano Bond. Revision of Parastrapotherium (Mammalia, Astrapotheria) and other Deseadan astrapotheres of Patagonia. „Ameghiniana”. 45 (3), 2008. [dostęp 03-2013]. (ang.).
↑ Johnson, Steven C. & Madden, Richard H. 1997. Uruguaytheriinae Astrapotheres of Tropical South America. Chapter 22 in “Vertebrate Paleontology in the Neotropics. The Miocene Fauna of La Venta, Colombia”. Edited by Richard F. Kay, Richard H. Madden, Richard L. Cifelli, and John J. Flynn. Smithsonian Institution Press. Washington and London.

[1] Mauricio Pardo Jaramillo. Reporte de un nuevo ejemplar de Granastrapotherium snorki en el Valle Superior del Magdalena, Desierto de la Tatacoa, Huila. Colombia. Rev. Acad. Colomb. Cienc. 34 (131): 253-256, 2010. ISSN 0370-3908.

[2] Eleanor M. Weston, Richard H. Madden and Marcelo R. Sánchez-Villagra. Early Miocene Astrapotheres (Mammalia) from Northern South America. In Sánchez-Villagra, M.R., & J.A. Clark (red.). 2004. Fossils of the Miocene Castillo Formation, Venezuela: contributions on neotropical palaeontology. Special Papers in Palaeontology 71.

[3] Antoine, R., Salas-Gismondi, P., Baby, M., Benammi, S., Brusset, D., de Franceschi, N., Espurt, C., Goillot, F., Pujos, J., Tejada & M. Urbina. The Middle Miocene (Laventan) Fitzcarrald fauna, Amazonian Peru. 2007. Proceedings of the European Meeting on the Palaeontology and Stratigraphy of Latin America, Cuadernos del Museo Geominero, nº 8. Instituto Geológico y Minero de España, Madrid, 2007.

[4] Alejandro G. Kramarz, Mariano Bond. Revision of Parastrapotherium (Mammalia, Astrapotheria) and other Deseadan astrapotheres of Patagonia. „Ameghiniana”. 45 (3), 2008. [dostęp 03-2013]. (ang.).

[5] Johnson, Steven C. & Madden, Richard H. 1997. Uruguaytheriinae Astrapotheres of Tropical South America. Chapter 22 in “Vertebrate Paleontology in the Neotropics. The Miocene Fauna of La Venta, Colombia”. Edited by Richard F. Kay, Richard H. Madden, Richard L. Cifelli, and John J. Flynn. Smithsonian Institution Press. Washington and London.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]