Gromada Rewolucyjna Londyn
Gromada Rewolucyjna Londyn – polska organizacja rewolucyjno-niepodległościowa, działająca na terenie Anglii w latach 1856-1861. Reprezentowała kierunek rewolucyjno-demokratyczny[1]. Do przywódców należeli: Zenon Świętosławski, Jan Kryński, pułkownik Ludwik Oborski, Henryk Abicht. W Międzynarodowym Związku Rewolucyjnym, składającym się z czterech sekcji narodowych, tworzyła sekcję polską obok angielskiej, francuskiej i niemieckiej. Jej program zakładał walkę o niepodległość Polski w ramach Rzeczypospolitej Słowiańskiej, w oparciu o robotniczą rewolucję w Europie i ruchy demokratyczne w Rosji[1] oraz socjalizm agrarny: „za podstawę naszej budowli i za wzór przyszłej reformy społecznej przyjmujemy Gromadę, jako przywrócenie patriarchalnego życia Słowian i rzecz odpowiadającą pragnieniom ludu”. W 1858 r. Gromada próbowała nawiązać łączność z rewolucjonistami w Wielkopolsce, jednakże akcję tę załamała prowokacja ze strony policji pruskiej w Poznaniu. Przypuszczalnie w 1861 organizacja zaprzestała swej działalności, na co wpływ miał wyjazd z Anglii dwóch przywódców – Świętosławskiego i Abichta.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Józef Buszko, Narodziny ruchu socjalistycznego na ziemiach polskich. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1967, s. 16-19
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Janina Kasprzakowa, Polski ruch robotniczy w latach niewoli narodowej. Rozwój świadomości klasowej i powstanie pierwszej partii robotniczej, [w:] Polski ruch robotniczy. Zarys historii, wyd. 2, Warszawa: Książka i Wiedza, 1974, s. 36.