Grzegorz Kochanowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Kochanowicz
ilustracja
Data urodzenia

przed 1750

Data śmierci

1814

Arcybiskup kijowsko-halicki
Okres sprawowania

1810-1814

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Chirotonia biskupia

1807

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1807

Konsekrator

Herakliusz Lissowski

Grzegorz (Hryhorij) Kochanowicz (ur. przed 1750 – zm. 1814), greckokatolicki biskup łucko-ostrogski, metropolita kijowski. Urodził się na Białorusi przed 1750 rokiem. Teologię studiował prawdopodobnie w Wilnie. Kapłan diecezjalny (nie był bazylianinem w odróżnieniu od większości hierarchów wschodnich). Kryłoszanin (członek kapituły), wiceoficjał i następnie oficjał kapituły połockiej przy metropolicie Herakliuszu Lisowskim. W 1807 r. powołany został na biskupa łucko-ostrogskiego. Metropolitą Kościoła unickiego w Rosji mianowany 3 października 1809 roku. Chociaż nie był zatwierdzony przez Stolicę Apostolską, z przyczyn trudności komunikowania się z Rzymem, 10 stycznia 1811 r. wyświęcił w Wilnie trzech nowych biskupów: bpa połockiego Jana Krassowskiego, sufragana metropolii wileńskiej Adriana Hołownię (z tytułem bpa Orszy) i biskupa pomocniczego brzeskiego Leona (Lwa) Jaworowskiego. Współkonsekratorami byli dwaj biskupi łacińscy, bp miński Jakub Ignacy Dederko i sufragan połocki Cyprian Odyniec. Był w konflikcie z zakonem bazyliańskim. Pod jego kierunkiem „Kolegium Duchowne” wydało w 1810 roku zakaz przyjmowania do bazylianów szlachciców. Zmarł w 1814 r. w Żydyczynie, gdzie rezydował jako biskup łucko-ostrogski. Zgodnie z jego wolą zarząd metropolią powierzono arcybiskupowi połockiemu Janowi Krassowskiemu, a eparchię łucką przekazano pod zarząd tymczasowy bpa brzeskiego Jozafata Bułhaka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dmytro Blazejowskyj, „Hierarchy of the Kyivan Church (861-1990)”, Rome 1990, s. 257, 285б 266 i 293.
  • Ks. Kazimierz Dola, „Katalog arcybiskupów i biskupów rezydencjalnych eparchii polskich obrządku grecko-unickiego od Unii Brzeskiej (1596) do roku 1945”, [w:] „Historia Kościoła w Polsce” t. II 1764-1945, cz. 2 1918-1945, Poznań-Warszawa 1979, s. 304-311, s. 307.
  • “Довідник з історії України (А-Я)” / за загальною редакцією Ігоря Підкови і Романа Шуста. – Київ, 2001. – С. 360.
  • Іриней Назарко. “Київські і галицькі митрополити: біографічні нариси (1590-1960)”. – Рим, 1960. С. 129-131.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]