Gum 29
 Obszar Gum 29 (ESO) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
1 kwietnia 1834 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | |
| Rektascensja |
10h 24m 14,6s |
| Deklinacja |
-57° 46′ 58″ |
| Odległość | |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary |
ok. 350 ly |
| Alternatywne oznaczenia | |
| RCW 49 | |
Gum 29 (również RCW 49) – duży i jasny obszar H II znajdujący się w konstelacji Kila. Jest jonizowany i rozświetlany przez zanurzoną w nim gromadę otwartą Westerlund 2[2]. Wraz z nią stanowi obiekt NGC 3247 w New General Catalogue, który odkrył John Herschel 1 kwietnia 1834 roku[3].
Odległość do Westerlund 2, a tym samym do Gum 29, nie jest dokładnie znana; przy użyciu różnych metod oszacowano, że znajduje się w odległości od ok. 2 do 8 kiloparseków (od 6,5 do 26 tys. lat świetlnych) od Słońca[1][2]. Jedna z najnowszych prac dotyczących Westerlund 2 (opublikowana w 2013 roku) podaje wartość ok. 9,3 tys. lat świetlnych[1].
Gum 29 jest jednym z najbardziej wydajnych obszarów formowania gwiazd w Drodze Mlecznej. Według szacunków w mgławicy tej znajduje się ponad 2200 gwiazd niewidocznych na optycznych długościach fali świetlnej, ponieważ są one w gęstym pyle i gazie mgławicy. Dopiero zdjęcia wykonane teleskopem podczerwonym Kosmicznego Teleskopu Spitzera ujawniły obecność około 300 nowo powstałych gwiazd. Gwiazdy te znajdują się w bardzo wczesnym stadium swojej ewolucji, dzięki czemu dostarczają ważnych danych dotyczących powstawania i rozwoju gwiazd. Z obserwacji tych wynika, że nieoczekiwanie dla astronomów, większość gwiazd tego obszaru posiada dyski akrecyjne. Oznacza to więc, że dyski akrecyjne są dużo bardziej powszechne niż uważano do tej pory. Szczegółowe obserwacje dwóch dysków gwiazd mgławicy wykazały, że są one zbudowane w sposób wymagany w procesie formowania układu planetarnego. Spośród wszystkich znanych dysków akrecyjnych są to najdalsze i najsłabsze potencjalne dyski protoplanetarne zaobserwowane do tej pory. Odkrycie to wspiera teorię, według której dyski protoplanetarne są naturalnym elementem procesu ewolucji gwiazd, a układy planetarne nie są rzadkością w Drodze Mlecznej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c G. Carraro et al.. The distance to the young open cluster Westerlund 2. „Astronomy & Astrophysics”. 555 (A50), lipiec 2013. DOI: 10.1051/0004-6361/201321421. (ang.).
- ↑ a b E. Churchwell et al.. RCW 49 at Mid-Infrared Wavelengths: A GLIMPSE from the Spitzer Space Telescope. „The Astrophysical Journal Supplement Series”. 154 (1), s. 322, wrzesień 2004. DOI: 10.1086/422504. (ang.).
- ↑ Courtney Seligman: NGC 3247. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-12-05]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Wszechświat. Praca zbiorowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 245. ISBN 978-83-01-14848-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Gum 29 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- Gum 29 w bazie SIMBAD (ang.)
- Gwiezdny żłobek z wielkim sercem. AstroNEWS, 2008-10-23. [dostęp 2013-04-26].