Guy Nardulli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guy Nardulli
Imię i nazwisko

Gaetano Marco Nardulli

Data i miejsce urodzenia

31 maja 1974
Norridge

Zawód

aktor, producent filmowy, scenarzysta, kaskader

Lata aktywności

od 2002

Guy Nardulli, właśc. Gaetano Marco Nardulli (ur. 31 maja 1974 w Norridge) – amerykański amerykański aktor, producent filmowy, scenarzysta[1] i kaskader.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i dorastał w Norridge[2] w stanie Illinois, gdzie uczęszczał do Ridgewood High School. Jego rodzina była pochodzenia włoskiego[2]. Pasjonował się futbolem amerykańskim i podnoszeniem ciężarów[2]. Naukę kontynuował w Elmhurst College[2] w Elmhurst, gdzie jako piłkarz grał z takimi zespołami jak Chicago Thunder i Chicago Barnstormers oraz w sezonie 1996/97 we włoskiej lidze piłkarskiej Bolzano Giants z północnych Włoch[2]. W 2016 został wprowadzony do sali sław klubu futbolu amerykańskiego The Chicago Thunder Hall Of Fame[3].

Dorabiał także jako model fitness[2]. Podczas zdjęć na Jamajce zasugerowano, żeby rozważył wyjazd do Hollywood. Później jako Nicky D. dołączył do trupy tanecznej Chippendales[4], a następnie trafił do branży aktorskiej, biorąc udział w przesłuchaniach do ról w telewizji i filmie[5]. Po przybyciu do Los Angeles został zatrudniony do opery mydlanej ABC Szpital miejski, gdzie zagrał swoją pierwszą rolę włoskiego przestępcy[2]. Wystąpił obok Debbie Reynolds w komediodramacie Fingers Walking (2005)[6]. W filmie sensacyjnym And Then It Breaks (2006) z Anne Dudek wcielił się w postać ulicznego wojownika, który stał się zawodowym zawodnikiem MMA[7]. W komedii romantycznej Moja dziewczyna wychodzi za mąż (2008) był koszykarzem. Użyczył głosu Edwardowi Hemmingsowi w grze komputerowej L.A. Noire (2011).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Guy Nardulli Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  2. a b c d e f g Catherine Gran: Nardulli proud of lessons learned in Norridge. 2015-01-05. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  3. Guy Nardulli. Elmhurst Bluejays. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  4. Guy Nardulli Biography. guynardull6.wixsite.com. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  5. Sarah G. Mason: Guy Nardulli. Flourish Magazine, 2013-10-30. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  6. Guy Nardulli. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  7. Guy Nardulli. FamousFix. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]