Przejdź do zawartości

HMS C3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS C3
Ilustracja
HMS C3 w 1917 roku
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

13 listopada 1905

Wodowanie

3 października 1906

 Royal Navy
Wejście do służby

23 lutego 1907

Wycofanie ze służby

23 kwietnia 1918

Los okrętu

zniszczony

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

287 ton (wynurzony),
316 ton (zanurzony)

Długość

43,64 metra

Zanurzenie

4,11 metra

Napęd
jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM
Prędkość

12 węzłów na powierzchni
7 węzłów zanurzony

Zasięg

2800 km przy 7 węzłach

Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga

16

HMS C3 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1905–1906 w Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 3 października 1906 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 23 lutego 1906 roku.

W 1914 roku C3 stacjonował w Sheerness przydzielony do Piątej Flotylli Okrętów Podwodnych (5th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Edward W. B. Ryana[1].

23 kwietnia 1918 C3 załadowany materiałami wybuchowymi został podprowadzony na holu w okolice Zeebrugge. Tam załoga, złożona z 5 marynarzy pod dowództwem ochotnika Lt. Richarda Sandforda rozpędziła go do prędkości około 9 węzłów i ewakuując się na łodziach motorowych, rozbiła okręt o wiadukt łączący molo portowe ze stałym lądem, powodując jego zniszczenie.

Okręt został sprzedany w październiku 1920 roku i zezłomowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 36. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]