Halolaelaps nodosus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halolaelaps nodosus
Willmann, 1952
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Podgromada

roztocze

Rząd

żukowce

Podrząd

Monogynaspida

Infrarząd

Gamasina

(bez rangi) Dermanyssiae
Nadrodzina

Rhodacaroidea

Rodzina

Halolaelapidae

Rodzaj

Halolaelaps

Podrodzaj

Halolaelaps (Saprogamasellus)

Gatunek

Halolaelaps nodosus

Halolaelaps (Saprogamasellus) nodosusgatunek roztocza z kohorty żukowców i rodziny Halolaelapidae.

Gatunek ten opisany został w 1952 roku przez Carla Willmanna. Jego diagnoza podana została w 1993 roku przez Czesława Błaszaka i Rainera Ehrnsbergera[1][2].

Samiec tego żukowca ma tarczkę opistonotalną przerywaną po bokach, pojedynczą chitynową klamerkę w przedniej części tarczki wentroanalnej i 4 węzełkowate struktury na każdym kolanie czwartej pary odnóży. Samica wyróżnia się spośród innych gatunków podrodzaju obecnością 14 par szczecin na tarczce opistonotalnej i bardzo długimi perytremami, które sięgają prawie przedniej krawędzi bioder pierwszej pary[2].

Roztocz znany z Niemiec[1], gdzie występuje w strefie litoralu Morza Północnego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Joel Hallan: Halolaelapidae Karg, 1965. [w:] Synopsis of the described Arachnida of the World [on-line]. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-13)].
  2. a b c Czesław Błaszak, Rainer Ehrnsberger. A new species of the genus Halolaelaps Berelese & Trouessart, 1889 (Acari, Gamasida, Halolaelapidae) from the Spanish Mediaterranean Coast. „Graellsia”. 55, s. 3-7, 1999.