Hanna Bogoryja-Zakrzewska
Hanna Bogoryja-Zakrzewska – polska dziennikarka, autorka reportaży radiowych.
Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Szczecińskim, w tym czasie podjęła współpracę z Akademickim Radiem Pomorze. Od 1988 r. związana z Polskim Radiem, początkowo z audycją „Zapraszamy do Trójki”, potem z Programem IV PR, Redakcją Programów dla Szkół i Przedszkoli. W 1989 r. zdobyła II nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Reportażu „Polska i Świat” za audycję dokumentalną „Proces” o procesie szesnastu. Od 1993 r. związana z Redakcją Reportaży.
W 1999 r. włączyła się w akcję pomocy dzieciom, które nie mogą oddychać, „Oddech dla…”, prowadzoną przez lekarzy z Centrum Zdrowia Dziecka i polskich artystów. Oprócz zebrania pieniędzy dla potrzebujących dzieci, udało się stworzyć w Ministerstwie Zdrowia bank respiratorów.
W 2002 r. wraz z Ernestem Zozuniem otrzymała nagrodę Grand Press w kategorii: reportaż radiowy za reportaże „Tajna rzecz publiczna” oraz „Emilia, niewolnica tajemnicy”. Za te same reportaże otrzymali również w 2002r nagrodę Fundacji Batorego, „Tylko Ryba nie Bierze?”, za najlepsze radiowe reportaże śledcze. W 2004 r. stworzyli razem radiową kampanię przeciwko korupcji „Jesteśmy przeciw”. W 2006 r. otrzymała dyplom honorowy na Festiwalu Mediów „Człowiek w Zagrożeniu” za reportaż pt. „Szlaufy” o prostytuujących się nastolatkach.
18 grudnia 2011 została nagrodzona Złotym Mikrofonem za „wrażliwość i styl, które pozwalają odsłaniać najgłębsze tajniki osobowości bohaterów jej reportaży”[1].
W 2019 roku wydała książkę "Zdarzyło się naprawdę. Opowieści reporterskie"[2]
W 2021 zrezygnowała z dalszej pracy w Polskim Radiu[3].
Od 2017 roku, wraz z Katarzyną Błaszczyk tworzy projekt Torba Reportera[4]. Wspólnie dzielą się radiową wiedzą na blogu, w podcastach i na YouTubie. Napisały e-book pt."Sztuka rozmowy w podcastach i nie tylko"[5].
Reportaże (wybór)[edytuj | edytuj kod]
- Poławiaczka pereł - 2020
- Kilka wiosennych mgnień słupka - 2020 (wraz z Ernestem Zozuniem)
- Już żyje - 2020
- "Wyprzedzić wirusa" - 2020
- W jednej chwili - 2020 (wraz z Adamem Bogoryja-Zakrzewskim)
- Trzeba walczyć - 2011
- Matka i córka – 2007
- Zbuntowane – 2007
- Zanim znikną lekarze – 2007
- Sekrety Joanny – 2007
- Życie na słuchawkach – 2007
- Druga połówka – 2007
- Marzenia Borniaków – 2006
- Szlaufy – 2006
- Radni na swoich dróżkach – 2005
- Kieszonkowe – 2004
- Za kulisami billboardu – 2004
- Kamil – 2003
- Niestrudzona – 2003
- Nadzieja – matka silnych – 2003
- Tajna rzecz publiczna - 2002 (wraz z Ernestem Zozuniem)
- Pan doktor przyjmuje – 2001
- I ty możesz być wspaniałym – 2001
- Antoni – 2000
- Fachowcy – 2000
- Proces - 1989
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Złote Mikrofony dla najlepszych radiowców. TVP Info, 2011-12-18. [dostęp 2011-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-09)].
- ↑ Zdarzyło się naprawdę. Opowieści reporterskie | Katarzyna Błaszczyk, Hanna Bogoryja-Zakrzewska [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-10-17] (pol.).
- ↑ ''Hanna Bogoryja-Zakrzewska po 31 latach odchodzi z Polskiego Radia'' [online], press.pl [dostęp 2021-08-24] (pol.).
- ↑ Torba Reportera [online], Torba Reportera i Podcastera [dostęp 2023-10-17] (pol.).
- ↑ E-book "Sztuka rozmowy w podcaście i nie tylko" [online], Torba Reportera i Podcastera [dostęp 2023-10-17] (pol.).