Hans Otto Theater
52°24′11″N 13°04′32″E/52,403056 13,075556 Obecna siedziba teatru | |
| Kierownictwo artystyczne |
Bettina Jahnke (od 2018) |
|---|---|
| Data powstania |
1795 |
| Państwo | |
| Kraj związkowy | |
| Lokalizacja |
Poczdam, |
Położenie na mapie Poczdamu  | |
Położenie na mapie Niemiec  | |
Położenie na mapie Brandenburgii  | |
| 52°24′11″N 13°04′32″E/52,403056 13,075556
| |
| Strona internetowa | |
Hans Otto Theater – teatr miejski w Poczdamie, stolicy Brandenburgii, z siedzibą przy Schiffbauergasse 11. Budynek teatru z lat 2003-2006 zaprojektował architekt Gottfried Böhm[1]. Liczy 25 aktorów[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1795, za panowania Fryderyk Wilhelma II, nad kanałem otwarto Teatr Królewski (Königliche Schauspielhaus), zwany popularnie Kanaloper. Posiadał 700 miejsc dla gości. Początkowo funkcjonował jako filia teatru w Berlinie, w roku 1846 przeszedł w ręce prywatne. W 1918 roku gmach przejęło państwo, a rok później przekazano go reżyserowi i aktorowi Kurtowi Pehlemannowi, który w 1924 został dyrektorem Potsdamer Schauspielhaus GmbH. W 1929 budynek otwarto po remoncie, podczas którego liczbę miejsc zmniejszono do 650. Po 1933 do klasycznego repertuaru teatru dołączono lekkie przedstawienia oraz nazistowskie dramaty propagandowe[1].
Budynek teatru spłonął 25 kwietnia 1945 w wyniku ostrzału artyleryjskiego. Rok później powołano Brandenburski Teatr Krajowy (niem. Brandenburgische Landestheater), który początkowo miał siedzibę na terenie pałacu Sanssouci. 16 października 1949 prowizoryczną scenę otwarto w zaaranżowanym budynku restauracji przy Zimmerstrasse. W 1952 instytucji nadano imię Hansa Otta, aktora i działacza komunistycznego zamordowanego przez nazistów w 1933 roku. Ruiny starego teatru wysadzono w roku 1966, obecnie na jego miejscu wznosi się wieżowiec mieszkalny. W 1968 rozpoczęto starania o budowę nowego budynku w centrum miasta. Kamień węgielny wmurowano dopiero w 1989, jeszcze przed upadkiem Muru Berlińskiego, planowano ukończyć go na obchody tysiąclecia istnienia miasta w 1993, lecz w 1991 rada miejska nakazała rozbiórkę budynku, będącego już w stanie surowym. W tamtym czasie zamknięto salę przy Zimmerstrasse z powodu jej stanu technicznego, a instytucja mieściła się tymczasowo w budynkach przy Schiffbauergasse i Heinrich-Mann-Allee oraz w prowizorycznym budynku przy placu Alter Markt, zwanym Blechbüchse[1].
W 1999 podjęto decyzję o budowie nowej siedziby teatru przy Schiffbauergasse, projekt powierzono Gottfriedowi Böhmowi. Budowę rozpoczęto w 2003 roku, rok później 2004 zawieszono wiechę. W 2006 roku rozebrano Blechbüchse i przeniesiono się do nowo ukończonego gmachu[1]. Budynek przy Zimmerstrasse stał się częścią powstałego w latach 2013-2017 kompleksu Centrum Nauki i Restauracji (niem. Wissenschafts- und Restaurierungszentrum)[3].
Dyrektorzy artystyczni[edytuj | edytuj kod]
- Fritz Kirchhoff (1946-1997)
- Rochus Gliese (1947-1948)
- Alfred Dreifuß (1948-1950)
- Ilse Rodenberg (1951-1957)
- Gerhard Meyer (1957-1968)
- Peter Kupke (1968-1971)
- Gero Hammer (1971-1991)
- Guido Huonder (1991-1993)
- Stephan Märki (1993-1997)
- Ralf-Günter Krolkiewicz (1997-2004)
- Uwe Eric Laufenberg (2004-2009)
- Tobias Wellemeyer (2009-2018)
- Bettina Jahnke (od 2018)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Hans Otto Theater, Über uns | Hans Otto Theater [online], www.hansottotheater.de [dostęp 2024-05-07] (niem.).
- ↑ Hans Otto Theater [online], schiffbauergasse.de [dostęp 2024-05-07] (niem.).
- ↑ Stiftung Preußische Schlösser und Gärten Berlin-Brandenburg (SPSG), Abgeschlossen | Wissenschafts- und Restaurierungszentrum [online], Blog: Stiftung Preußische Schlösser und Gärten [dostęp 2024-05-07] (niem.).