Hans van Mierlo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans van Mierlo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1931
Breda

Data i miejsce śmierci

11 marca 2010
Amsterdam

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet w Nijmegen

Stanowisko

minister obrony (1981–1982), wicepremier (1994–1998), minister spraw zagranicznych (1996–1998), lider Demokratów 66 (1966–1973, 1986–1998)

Partia

Demokraci 66

podpis

Henricus Antonius Franciscus Maria Oliva (Hans) van Mierlo (ur. 18 sierpnia 1931 w Bredzie, zm. 11 marca 2010 w Amsterdamie[1]) – holenderski polityk i dziennikarz, minister obrony (1981–1982), wicepremier i minister spraw zagranicznych (1994–1998), parlamentarzysta, współtwórca i długoletni lider Demokratów 66.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1960 ukończył studia prawnicze na Katolickim Uniwersytecie w Nijmegen. W latach 1957–1967 zajmował się dziennikarstwem, początkowo w „l'Indepedent” w Perpignan, a po powrocie do Holandii w „Algemeen Handelsblad”[1].

W 1966 był jednym z głównych założycieli socjalliberalnej partii Demokraci 66. W latach 1966–1973 i 1986–1998 był liderem tego ugrupowania, kierował również jego frakcją parlamentarną. Pomiędzy 1967 a 1998 zasiadał z przerwami w Stanach Generalnych, zarówno w Tweede Kamer, a od 1983 do 1986 w Eerste Kamer. Od września 1981 do listopada 1982 sprawował urząd ministra obrony w gabinecie Driesa van Agta. Od sierpnia 1994 do sierpnia 1998 był natomiast wicepremierem i ministrem spraw zagranicznych w rządzie Wima Koka[1].

Uhonorowany tytułem ministra stanu (2010), odznaczony komandorią Orderu Oranje-Nassau (1982), Komandorią Legii Honorowej, Wielkim Krzyżem Zasługi z Gwiazdą i Wstęgą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2003)[1].

Hans van Mierlo był trzykrotnie żonaty, w tym od 2009 z pisarką Connie Palmen. Miał troje dzieci z dwóch pierwszych związków[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Profil na stronie parlement.com. [dostęp 2015-01-24]. (niderl.).