Hansreia coriacea
| Hansreia coriacea | |||
| (Schmidt, 1922) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Hansreia coriacea | ||
| Synonimy | |||
| |||
Hansreia coriacea – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych i podrodziny Scarabaeinae. Endemit amazońskiej części Brazylii.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten opisany został po raz pierwszy w 1922 roku przez Adolfa Schmidta na łamach „Archiv für Naturgeschichte” jako odmiana Canthon affinis. Jako lokalizację typową wskazano Amazonię[1][2]. W 1944 roku wyniesiony został do rangi podgatunku przez Richarda E. Blackweldera[3]. W 2000 roku przeniesiony został do rodzaju Hansreia przez Fernanda Z. Vaz-de-Mello[4]. W 2015 roku rangę osobnego gatunku nadali mu Marcely Valois, Fernando Z. Vaz-de-Mello i Fernando A.B. Silva[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 7,4 do 9,6 mm. Głowa jest ciemnobrązowa z zielonym lub czerwonawym połyskiem metalicznym, a w okolicy oczu z połyskiem żółtawym lub zielonkawym. Przedplecze jest wysklepione, dwukrotnie szersze niż dłuższe, całkowicie wskutek gęstego mikroziarenkowania i oczkowatego mikroguzkowania matowe, skąpo porośnięte krótkimi szczecinkami. Krawędzie boczne między kątami bocznymi a tylnymi są w przybliżeniu proste. Pokrywy mają po dziewięć rzędów. Pygidium ma błyszczące, rozproszone, nieregularne mikroguzki. Genitalia samca mają symetryczne, w widoku bocznym prostokątne paramery długości ⅔ fallobazy, na wierzchołku zaopatrzone tak długi jak szeroki, prostokątny wyrostek; kąt wewnętrzny między brzegiem grzbietowym a szczytowym paramery jest prosty, zaś między szczytowym a brzusznym wynosi około 55°. Edeagus ma w endofallusie skleryt podkowiasty z silnie rozszerzonym na krawędzi wewnętrznej ramieniem krótszym, okrągły z wyraźnym płatkiem zewnętrznym skleryt peryferyjny prawy górny, nieregularnie ukształtowany skleryt peryferyjny frontolateralny oraz wydłużony kompleks sklerytów osiowych i podosiowych o łukowato zakrzywionym szczycie[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten zasiedla równikowe lasy deszczowe[2].
Gatunek neotropikalny, endemiczny dla Brazylii, znany ze stanów Amazonas i Pará[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. Schmidt. 1. Bestimmungstabelle der mir bekannten Canthon-Arten. 2. Verbretungsgebiete der Canthon-Arten. 3. Neubeschreibungen von Canthon, Saproistes, Mendidius, Euparia und Ataenius. „Archiv für Naturgeschichte”. 88A (3), s. 61–103, 1922.
- ↑ a b c d e Marcely Valois, Fernando Zagury Vaz-de-Mello, Fernando A. B. Silva. A taxonomic review of the Neotropical genus Hansreia Halffter & Martínez, 1977 (Coleoptera: Scarabaeidae, Scarabaeinae). „Zootaxa”. 4027 (2), s. 205-226, 2015. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4027.2.2.
- ↑ R. Blackwelder. Checklist of the coleopterous insects of Mexico, Central America, the West Indies, and South America. Part 2. „Bulletin of the United States National Museum”. 185, s. 189-265, 1944.
- ↑ F.Z. Vaz-de-Mello, Estado atual de conhecimento dos Scarabaeidae s. str. (Coleoptera: Scarabaeoidea) do Brasil, [w:] F. Martín-Piera, J.J. Morrone, A. Melic (red.), Hacia un proyecto CYTED para el inventario Y estimación de la diversidad entomológica en iberoamérica, Zaragoza: Monografías Tercer Milenio & Sociedad Entomológica Aragonesa, 2000, s. 183-195.