Hat Trick

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hat Trick
Producent

Bally Sente

Wydawca

Atari, Capcom

Projektant

Lee Actor

Scenarzysta

Lee Actor

Kompozytor

Gary Levenberg, Richard Green

Data wydania

1984

Gatunek

gra sportowa

Tryby gry

jedno- i dwuosobowa

Język

angielski

Wymagania sprzętowe
Platforma

automaty do gier, Atari 7800, Commodore 64, DOS

Hat Trick – gra sportowa wydana w 1984 roku przez Bally Sente na automaty do gier. W roku 1987 wydane zostały także wersje na Atari 7800, Commodore 64 i DOS. Rozgrywka obejmuje mecz hokeja na lodzie pomiędzy dwiema drużynami stworzonymi z bramkarza i jednego zawodnika w polu. Wersje na poszczególne platformy nieznacznie różnią się od siebie, głównie pod względem grafiki i dźwięków. Gra odniosła sukces finansowy i doczekała się kolejnej wersji, która jednak nigdy nie została wydana.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gra została wydana na automaty do gier w 1984 roku przez Bally Sente[1]. Jej twórcą był Lee Actor, grafikę zaprojektowali Martin French i Bil Maher, a twórcami muzyki byli Gary Levenberg oraz Richard Green. W tworzeniu gry pomagał również Ed Rotberg[2]. W roku 1987 Atari wydało grę na platformę Atari 7800[3][4][5], a następnie Capcom wydał wersje na Commodore 64[6] oraz DOS[7]. Finalna wersja na Atari 7800 pochodzi z 1988 roku[8][9]. Bally Sente stworzyło także drugą odsłonę gry o nazwie Team Hat Trick oferującą grę maksymalnie dla czterech graczy jednocześnie, jednak nie została ona nigdy wydana[10].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Po uruchomieniu gry włącza się menu główne, w którym gracz ma do wyboru tryb gry (jedno- lub dwuosobowy), opcję wyłączenia dźwięków (niedostępna na Atari 7800) oraz wybór poziomu trudności w przypadku gry z komputerem (niedostępny w wersji na DOS-a; w wersji na Atari 7800 dostępne są dwa poziomy trudności, a na Commodore 64 trzy). Wersja na DOS-a oferuje także wybór drużyny (USA lub ZSRR), w wersji na Commodore 64, jeśli gra się z komputerem po wyjściu z menu można wybrać kolor swojej ekipy (niebieski lub czerwony). Sama rozgrywka obejmuje rozegranie meczu hokejowego. Lodowisko przypomina rzeczywiste pole do gry w hokeja na lodzie, jednak bramki są usytuowane na samych końcach tafli, a nie w jej obrębie. Większość reguł prawdziwej gry w hokeja nie ma w grze zastosowania. Gracz ma bezpośredni widok z góry na całe lodowisko. Grafika jest w pełni dwuwymiarowa. Sterowanie obejmuje jednocześnie obydwu zawodników (gracza z pola oraz bramkarza), przy czym bramkarz porusza się tylko przy ruchach w górę i w dół wzdłuż linii bramkowej, nie mając możliwości przejęcia kontroli nad krążkiem. Mecz trwa trzy minuty z ewentualną dodatkową jednominutową dogrywką w przypadku remisu (w pierwotnej wersji na Atari 7800 mecz trwa dwie minuty, a dogrywka 20 sekund[8]). Drużyna, która strzeli więcej bramek zwycięża. Przy remisie rozgrywana jest dogrywka, która kończy się wraz ze strzeleniem pierwszej bramki, bądź wraz z upłynięciem czasu (wtedy spotkanie kończy się nierozstrzygnięte). Oprócz goli liczone są także obrony bramkarzy, które nie mają jednak wpływu na wynik. Po zakończeniu meczu ma miejsce charakterystyczna dla gry scena, w której na tafli pojawia się rolba, czyszcząc całe pole gry[3][a] (w wersji na Atari 7800 scenie towarzyszy melodia z piosenki „Turkey in the Straw”)[5]. Melodia, choć inna, występuje również w menu głównym w wersji na Commodore 64. Dodatkowo we wszystkich wersjach w trakcie gry występują (różniące się od siebie) efekty dźwiękowe związane bezpośrednio ze spotkaniem (np. uderzenie o bandę, strzał czy dźwięk sygnalizujący zdobycie bramki)[4]. Poszczególne wersje różnią się także graficznie. Po zakończeniu meczu możliwe jest rozegranie kolejnego spotkania. Gra nie oferuje żadnego złożonego systemu rozgrywek[7].

Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Granny Vinnie Reviews 3.5[4]
The Atari Times 72%[5]
Power Play Goal 1/10[7]
The Video Game Critic F[11]
Lemon 64 10/10[12]
C64 Games 6[13]
Aktueller Software Markt 10/12[14]


Gra odniosła sukces (m.in. przez pięć miesięcy z rzędu utrzymywała się na szczycie listy najlepiej zarabiającego oprogramowania w Replay Magazine)[10], jednak przez krytyków została odebrana raczej surowo. Gra została zapamiętana ze sceny z rolbą po każdym spotkaniu, pozytywnych recenzji doczekała się także grafika oraz łatwość w obsłudze i grywalność[2][3][12], choć te cechy były również czasem krytykowane[1][4][5][7][11][15].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W wersjach na DOS i Commodore 64 zawodnicy jeżdżąc po tafli w trakcie meczu zostawiają za sobą drobne ślady.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Hat Trick. www.arcade-museum.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  2. ↑ a b Hat Trick, the Video Game by Bally Sente. www.arcade-history.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  3. ↑ a b c Hat Trick. www.atariage.com. [dostęp 2010-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (ang.).
  4. ↑ a b c d Hat Trick. www.flipsiderunner.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  5. ↑ a b c d Ethan C. Nobles: Hat Trick. www.ataritimes.com, 24 kwietnia 2004. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  6. ↑ Hat Trick. www.gamebase64.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  7. ↑ a b c d kevkev: Hat Trick – Retro Review. www.powerplaygoal.com, 2009-11-21. [dostęp 2010-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (ang.).
  8. ↑ a b Hat Trick 5-1-87. www.atariprotos.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  9. ↑ Hat Trick 1-20-88. www.atariprotos.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  10. ↑ a b Scott Stilphen: Lee Actor. www.digitpress.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  11. ↑ a b The Video Games Critic's Atari 7800 Reviews F-L. www.videogamecritic.net. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).
  12. ↑ a b JustDog: Hat Trick. lemon64.com, 2007-02-09. [dostęp 2022-12-21]. (ang.).
  13. ↑ Hat Trick. www.c64games.de. [dostęp 2011-07-01]. (niem.).
  14. ↑ Hat Trick. www.kultboy.com. [dostęp 2011-07-01]. (niem.).
  15. ↑ Hat Trick. www.atariprotos.com. [dostęp 2010-09-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hat_Trick&oldid=69092653”