Hawrani Potok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hawrani Potok
Kontynent

Europa

Państwo

 Słowacja

Potok 5 rzędu
Źródło
Miejsce Dolina Hawrania, Tatry Bielskie
Wysokość

ok. 1600 m n.p.m.

Ujście
Recypient Jaworowy Potok
Miejsce

Podspady

Wysokość

ok. 910 m n.p.m.

Współrzędne

49°16′53″N 20°10′45″E/49,281389 20,179167

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Hawrani Potok (słow. Havran, Havrani potok) – potok, prawy dopływ Jaworowego Potoku. Cała jego zlewnia znajduje się w słowackich Tatrach Bielskich[1]. Wypływa na wysokości około 1600 m w górnej części progu Hawraniego Kotła. Na odcinku od Hawranich Polan aż po wysokość około 950 m n.p.m. koryto potoku jest wąskie i głęboko wcięte w skały – jest to tzw. Hawrani Kanion. W korycie potoku na tym odcinku znajdują się liczne progi o wysokości od kilku do kilkudziesięciu metrów. W środkowej części Hawraniego Kanionu uchodzi do Hawraniego Potoku duży Nowy Żleb[2]. Po opuszczeniu Hawraniego Kanionu potok spływa w kierunku północno-wschodnim dolną częścią Doliny Hawraniej. Zachodnie jej zbocza tworzy Mały Wierch, wschodnie Czarny Wierch. Na wysokości około 980 m uchodzi do niego z prawej strony Czarny Potok. Od tego miejsca Hawrani Potok zmienia kierunek na północno-zachodni, opływając podnóża Małego Wierchu. Przepływa pod Drogą Wolności i na wysokości około 910 m uchodzi do Jaworowego Potoku jako jego prawy dopływ. Kilkadziesiąt metrów przed ujściem przyjmuje z prawej strony drugi dopływ – niewielki Goliasowski Potok[1].

Woda występuje w korycie Hawraniego Potoku tylko na niektórych odcinkach. Stale występuje na progu Hawraniego Kotła i w najwyższej części Hawraniej Równi. W Hawranim Kanionie przepływ wody jest bardzo zmienny i często brak w nim wody[2].

Na odcinku od połączenia się koryt Hawraniego i Czarnego Potoku do ujścia Hawrani Potok płynie przez Rów Podspadzki oddzielający Tatry od Magury Spiskiej[3].

 Osobny artykuł: Potoki tatrzańskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
  2. a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6
  3. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1