Helena Lehečková
| Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1952 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
językoznawczyni, pisarka, tłumaczka |
| Narodowość |
czeska |
| Alma Mater |
Helena Lehečková (ur. 6 marca 1952 w Pradze[1]) – czeska językoznawczyni, pisarka i tłumacz[1].
Jest absolwentką Uniwersytetu Karola w Pradze, gdzie studiowała ugrofinistykę, anglistykę oraz bohemistykę[1]. W 1986 r. zaczęła wykładać język czeski na Uniwersytecie w Helsinkach[1]. W 2010 r. została wybrana członkiem zagranicznym Fińskiego Towarzystwa Nauk[2].
Jest autorką podręczników języka czeskiego dla użytkowników języka fińskiego[1]. Napisała także wstęp do ugrofinistyki[3]. Zajmuje się również neurolingwistyką i zaburzeniami mowy[1][4].
Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Úvod do ugrofinistiky (1983)
- Čertice Trucajda (2003)
- K čertu! (2007)
- Meluzína Severýna (2013)
- Žárlivý rytíř a tichá nevěsta (2016)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Helena Lehečková [online], Citarny.cz, 16 listopada 2016 [dostęp 2020-06-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-07] (cz.).
- ↑ Suomen Tiedeseuran ulkomaiset jäsenet [pdf] [online], Suomen tiedeseura, scientiarum.fi, luty 2019 [dostęp 2019-04-28] (fiń.).
- ↑ Helena Lehečková, Úvod do ugrofinistiky, Praga: Státní pedagogické nakladatelství, 1983 (cz.).
- ↑ Elisa Lautala, Kun kieli on rikki, lauletaan Irwiniä [online], helsinki.fi, 30 stycznia 2018 [dostęp 2019-04-28] (fiń.).