Helena Miklaszewska

Helena Miklaszewska
Data i miejsce urodzenia	19 września 1875 ; Ociest (kieleckie)
Data i miejsce śmierci	4 października 1959 ; Łódź
Miejsce spoczynku	Stary Cmentarz w Łodzi
Zawód, zajęcie	zakonnica
	Odznaczenia

Helena Miklaszewska, imię zakonne Weronika (ur. 19 września 1875 w majątku Ociest, województwo kieleckie^[1], zm. 4 października^[2] 1959 w Łodzi^[1]) – siostra zakonna i działaczka oświatowa. Radna generalna zgromadzenia Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego w Nowym Mieście nad Pilicą, założycielka i dyrektorka Gimnazjum Żeńskiego Heleny Miklaszewskiej w Łodzi^[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po tragicznej śmierci jej ojca, matka wraz z Miklaszewską i jej rodzeństwem przeniosła się do Warszawy. Tam Miklaszewska chodziła do szkoły, a następnie pracowała jako nauczycielka biologii w pensji Pauliny Hewelkówny w Warszawie. W maju 1896 została siostrą zakonną w bezhabitowym Zgromadzeniu Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego w Nowym Mieście nad Pilicą, z czasem zostając radną generalną zgromadzenia^[1].

W 1911 kupiła przy ul. Mikołajewskiej (późn. ul. H. Sienkiewicza) w Łodzi czteroklasowy Zakład Naukowy Zofii Piaskowskiej, przekształcając go w ośmioklasowe gimnazjum – Gimnazjum Żeńskie Heleny Miklaszewskiej w Łodzi pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej, później przeniesionego na ul. prez. Gabriela Narutowicza 59a w Łodzi (późn. gmach Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego). W 1926 została współzałożycielką Towarzystwa Oświatowego „Zespołem w Przyszłość”. Podczas II wojny światowej w styczniu 1940 wyjechała do Warszawy, gdzie zamieszkała w domu zgromadzenia sercanek. Od początku 1943 przebywała w Otwocku. Po zakończeniu wojny powróciła do Łodzi i otworzyła swoją szkołę, którą zamknięto w 1948, ze względu na przeciwstawienie się jej nacjonalizacji^[1].

Została pochowana w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi^[4] (kwatera 9–j)^[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Pro Ecclesia et Pontifice (13 września 1925) – za zasługi położone na polu oświaty i wychowania młodzieży szkolnej^[6],
Złoty Krzyż Zasługi (1935) – za działalność oświatową^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d AndrzejA. Kempa AndrzejA., Helena Miklaszewska (1875-1959), „Dziennik Łódzki” (18), 18 stycznia 1996, s. 14 .
↑ nekrolog, „Dziennik Łódzki” (238), bc.wbp.lodz.pl, 7 października 1959 [dostęp 2023-11-18] .
↑ ^a ^b Joanna AnnaJ.A. Mincewicz Joanna AnnaJ.A., Przynaglone miłością Serca Jezusowego. Misja pocieszania w 125-letniej historii Zgromadzenia Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego, Warszawa 2019 .
↑ Helena Miklaszewska 1875 – 1959 w BillionGraves GPS Headstones | BillionGraves [online], billiongraves.com [dostęp 2023-11-18] .
↑ ZbigniewZ. Piąstka ZbigniewZ., W cieniu alei cmentarnych. Przewodnik po cmentarzach przy ulicy Ogrodowej i Srebrzyńskiej w Łodzi., Łódź 1990, s. 66 .
↑ z Gimnazjum Humanistycznego Żeńskiego Heleny Miklaszewskiej w Łodzi, „Łódź w Ilustracji. Dodatek niedzielny do „Kurjera Łódzkiego”” (38), bc.wbp.lodz.pl, 20 września 1925, s. 2 [dostęp 2023-11-18] .

[:0-1] AndrzejA. Kempa AndrzejA., Helena Miklaszewska (1875-1959), „Dziennik Łódzki” (18), 18 stycznia 1996, s. 14 .

[2] nekrolog, „Dziennik Łódzki” (238), bc.wbp.lodz.pl, 7 października 1959 [dostęp 2023-11-18] .

[:1-3] Joanna AnnaJ.A. Mincewicz Joanna AnnaJ.A., Przynaglone miłością Serca Jezusowego. Misja pocieszania w 125-letniej historii Zgromadzenia Sióstr Pocieszycielek Najświętszego Serca Jezusowego, Warszawa 2019 .

[4] Helena Miklaszewska 1875 – 1959 w BillionGraves GPS Headstones | BillionGraves [online], billiongraves.com [dostęp 2023-11-18] .

[5] ZbigniewZ. Piąstka ZbigniewZ., W cieniu alei cmentarnych. Przewodnik po cmentarzach przy ulicy Ogrodowej i Srebrzyńskiej w Łodzi., Łódź 1990, s. 66 .

[6] z Gimnazjum Humanistycznego Żeńskiego Heleny Miklaszewskiej w Łodzi, „Łódź w Ilustracji. Dodatek niedzielny do „Kurjera Łódzkiego”” (38), bc.wbp.lodz.pl, 20 września 1925, s. 2 [dostęp 2023-11-18] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]