Helmut Mayer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helmut Mayer
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1966
Waiern

Klub

SC Mirnock

Debiut w PŚ

sezon 1986/1987

Pierwsze punkty w PŚ

15.12 1986, Alta Badia
(14. miejsce - gigant)

Pierwsze podium w PŚ

19.12 1987, Kranjska Gora (1. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Calgary 1988 Supergigant
Mistrzostwa świata
srebro Vail 1989 Gigant
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Sugarloaf 1984 Gigant
Puchar Świata (Gigant)
3. miejsce
1987/1988
Zakończenie kariery: 1993 r.

Helmut Mayer (ur. 4 marca 1966 w Waiern) – austriacki narciarz alpejski, wicemistrz olimpijski i wicemistrz świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Helmut Mayer osiągnął w 1984 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Sugarloaf zdobył srebrny medal w gigancie. W zawodach tych wyprzedził go jedynie jego rodak, Rudolf Nierlich. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w sezonie 1986/1987. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 15 grudnia 1986 roku w Alta Badia, gdzie zajął czternaste miejsce w gigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 19 grudnia 1987 roku w Kranjskiej Gorze, gdzie zwyciężył w tej samej konkurencji. W kolejnych latach jeszcze cztery razy stawał na podium, jednak nie odnosił już zwycięstw. Najpierw był trzeci w gigancie 19 stycznia w Saas-Fee i 30 stycznia 1988 roku w Schladming, a następnie 8 stycznia 1989 roku w Laax i 18 lutego 1989 roku w Aspen trzeci był w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 1987/1988, kiedy w klasyfikacji generalnej był dwunasty, a w klasyfikacji giganta był trzeci za Włochem Alberto Tombą i Hubertem Strolzem. Był też między innymi dziewiąty w tej klasyfikacji i ósmy w supergigancie w sezonie 1988/1989.

W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie zdobył srebrny medal w supergigancie. W zawodach tych rozdzielił na podium Francuza Francka Piccarda oraz Larsa-Börje Erikssona ze Szwecji. Parę dni później zajął także siódme miejsce w gigancie. Zdobył ponadto srebrny medal w slalomie gigancie na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Vail. Tym razem uplasował się o 1,62 sekundy za Rudolfem Nierlichem, a o 0,10 sekundy przed Pirminem Zurbriggenem ze Szwajcarii. Mayer wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Austrii, w tym złote w gigancie w latach 1986, 1991 i 1993 oraz supergigancie w 1989 roku. W 1994 roku zakończył karierę.

Jego syn, Matthias, również uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
2. 21 lutego 1988 Kanada Calgary Supergigant 1:39,66 +1,30 Francja Franck Piccard
7. 25 lutego 1988 Kanada Calgary Gigant 2:06,37 +2,72 Włochy Alberto Tomba

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF[1] 4 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:32,38 - Szwajcaria Pirmin Zurbriggen
25.[2] 8 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Supergigant 1:38,81 +2,13 Szwajcaria Martin Hangl
2. 9 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Gigant 2:37,66 +1,62 Austria Rudolf Nierlich
19.[3] 23 stycznia 1991 Austria Saalbach Supergigant 1:26,73 +3,56 Austria Stephan Eberharter
20.[4] 3 lutego 1991 Austria Saalbach Gigant 2:29,94 +4,98 Austria Rudolf Nierlich

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
2. 21 lutego 1984 Stany Zjednoczone Sugarloaf Gigant 2:53,64 +3,16 Austria Rudolf Nierlich

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Lok. Strata Zwycięzca
1. 19 grudnia 1987 Kranjska Gora gigant 2:27,08 1.
2. 19 stycznia 1988 Szwajcaria Saas-Fee gigant 2:35,73 3. +2,31 Alberto Tomba
3. 30 stycznia 1988 Austria Schladming gigant 2:46,03 3. +0,49 Rudolf Nierlich
4. 8 stycznia 1989 Szwajcaria Laax supergigant 1:16,80 3. +0,66 Martin Hangl
5. 18 lutego 1989 Stany Zjednoczone Aspen supergigant 1:18,29 3. +0,31 Lars-Börje Eriksson

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]