Hendrik van Steenwijck Starszy
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
przed 1 czerwca 1603 |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Hendrik van Steenwijck Starszy, znany również jako Hendrik van Steenwijck I lub Steenwyck (ur. ok. 1550 w Kampen, zm. w maju 1603[1] we Frankfurcie nad Menem) – flamandzki malarz barokowy.
Był prawdopodobnie uczniem Hansa Vredemana de Vriesa. W roku 1577 został członkiem gildii św. Łukasza w Antwerpii, działał kolejno w Akwizgranie (1573–1576), Antwerpii (1577–1585) i Frankfurcie nad Menem (od 1586). Znany jest głównie z niewielkich obrazów przedstawiających wnętrza gotyckich kościołów – prawdziwych i wyimaginowanych. Malował też rynki i sale pałacowe. Jest uważany za twórcę odrębnego rodzaju malarstwa, którego charakterystyczną cechą są przedstawienia wnętrz świątyń[2].
Kontynuatorem i naśladowcą artysty był jego syn, Hendrik van Steenwijck Młodszy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dokładna data śmierci nie jest znana. Pogrzeb odbył się 1 czerwca 1603. Za: Hendrik van Steenwijck I. Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie. [dostęp 2012-01-04].
- ↑ Robert Genaille (red.), Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 191.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leksykon malarstwa od A do Z. Warszawa: Muza S.A., 1996, s. 684. ISBN 83-7079-621-4.
- Ian Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 625. ISBN 83-213-4157-8.