Henri Didon
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | ?↗ |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja |
Henri Didon (ur. 17 marca 1840 w Touvet, zm. 13 marca 1900 w Tuluzie)[1]) – kaznodzieja zakonu dominikanów, teolog, pisarz i pedagog, który sport uczynił centralnym punktem swojej metody pedagogicznej w katolickiej szkole. Twórca dewizy Citius-Altius-Fortius, którą jego przyjaciel, baron Pierre de Coubertin uczynił mottem nowożytnego ruchu olimpijskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od dzieciństwa był zapalonym sportowcem, a jako przeor klasztoru św. Alberta Wielkiego w Arcueil wraz z Pierre’em de Coubertinem zorganizował po raz pierwszy zawody sportowe w szkole prowadzonej przez Kościół, gdzie w późniejszym okresie szkoły dominikańskie były pionierami we włączaniu sportu do programów oświatowych[2]. W 1896 uczestniczył w pierwszych nowożytnych Igrzyskach Olimpijskich celebrując mszę w katedrze w Atenach, a w roku 1897 otworzył Drugi Międzynarodowy Kongres Olimpijski[3].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Discours prononcé par le R. P. Didon à la conférence Saint-François de Sales, le 17 juin 1891, à l'occasion des fêtes du centenaire de Saint-Bernard Gallica.bnf.fr
- Influence morale des Sports athlétiques. DISCOURS PRONONCÉ AU CONGRÈS OLYMPIQUE DU HAVRE LE 29 JUILLET 1897 Gutenberg.org
- Jésus-Christ.1891
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Catholic Encyclopedia:Henri Didon [1]
- Henri Didon – dzieła w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000109142652
- VIAF: 71524808
- LCCN: n00084856
- GND: 174163959
- BnF: 129932097
- SUDOC: 033575886
- SBN: LIAV092960
- NKC: jn20020716686
- NTA: 073787264
- BIBSYS: 13018607
- Open Library: OL1385770A
- PLWABN: 9810574099205606
- NUKAT: n01050573
- J9U: 987007260466105171
- CANTIC: a11091605
- CONOR: 38166371
- ΕΒΕ: 128234
- WorldCat: lccn-n00084856