Henry Hugh Pierson

Henry Hugh Pierson
Imię i nazwisko	Henry Hugh Pearson
Pseudonim	Edgar Mansfeld
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1815 ; Oksford
Pochodzenie	angielskie
Data i miejsce śmierci	28 stycznia 1873 ; Lipsk
Gatunki	muzyka poważna, muzyka romantyczna
Zawód	kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Henry Hugh^[a] Pierson, właśc. Pearson^[1]^[2] (ur. 12 kwietnia 1815 w Oksfordzie, zm. 28 stycznia 1873 w Lipsku^[1]^[2]) – angielski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wbrew woli ojca, którego pragnieniem było aby syn został lekarzem, podjął naukę muzyki w Londynie u Thomasa Attwooda, jednego z uczniów W.A. Mozarta^[1]. W latach 1836–1839 studiował w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge^[1]^[2]. Między 1839 a 1844 rokiem kształcił się w Niemczech u Carla Gottlieba Reissigera i Johanna Christiana Heinricha Rincka, pobierał też nauki w Pradze u Václava Jana Křtitela Tomáška^[1]^[2]. W Lipsku poznał Felixa Mendelssohna^[2]. W 1844 roku otrzymał posadę wykładowcy muzyki na Uniwersytecie Edynburskim, jednak po roku zrezygnował z niej, decydując się na wyjazd do Niemiec^[1]^[2]. Zmienił wówczas pisownię swojego nazwiska z Pearson na Pierson^[2]. Pod pseudonimem Edgar Mansfeld pisał też teksty poświęcone muzyce^[1]^[2]. W Niemczech poślubił Caroline Leonhardt, która pisała libretta do oper jego autorstwa^[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Tworzył pod silnym wpływem Roberta Schumanna^[1]^[2]. Pisał pieśni do tekstów w języku angielskim i niemieckim^[1]. Napisana przez niego na melodię angielskiej Ye Mariners of England niemiecka pieśń patriotyczna O Deutschland hoch in Ehren zyskała popularność w czasie I wojny światowej^[1]. Utwory orkiestrowe Piersona cechują się tendencją do fabularyzacji zdarzeń dźwiękowych pod wpływem programu pozamuzycznego^[1]. W Anglii jego twórczość była krytykowana za zbytnie uleganie wpływom niemieckim^[1].

Ważniejsze kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe[edytuj | edytuj kod]

Romantische Ouvertüre (1850)
poemat symfoniczny Makbet (1859)

Oratoria[edytuj | edytuj kod]

Jerusalem (wyst. Norwich 1852)
Hezekiah (wyst. Norwich 1869; niedokończone)

Opery[edytuj | edytuj kod]

Der Elfensieg (wyst. Brno 1845)
Leila (wyst. Hamburg 1848)
Contarini oder Die Veschworung zu Padua (wyst. Hamburg 1853; wersja zrewid. pt. Fenice wyst. Dessau 1883)

Muzyka do sztuk scenicznych[edytuj | edytuj kod]

Faust, cz. 2 według Goethego (wyst. Hamburg 1854)
Jak wam się podoba według Szekspira (wyst. Lipsk 1874)
Romeo i Julia według Szekspira (wyst. Lipsk 1874)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Także Hugo^[1]^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 104–105. ISBN 978-83-224-0837-7.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2797–2798. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Henry Hugh Pierson – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[u1-1] Także Hugo^[1]^[2].

[encmuz-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 104–105. ISBN 978-83-224-0837-7.

[baker-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2797–2798. ISBN 0-02-865529-X.

[a]

[1]

[2]