Henryk Orliński
Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1873 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
8 czerwca 1953 |
senator RP I kadencji | |
Okres |
od 1922 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Henryk Orliński (ur. 16 stycznia 1873 w Grybowie, zm. 8 czerwca 1953 w Krakowie) – polski germanista, nauczyciel i polityk pochodzenia żydowskiego, senator RP I kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się jako Chiel Picele w rodzinie żydowskiej. W późniejszym okresie przyjął chrzest i zmienił nazwisko. Pracował jako nauczyciel gimnazjalny w Tarnopolu oraz dyrektor Prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego w Tarnopolu. W 1905 został członkiem Komisji Egzaminacyjnej dla nauczycieli szkół ludowych w Tarnopolu. W 1908 uzyskał doktorat.
Udzielał się w inicjatywach oświatowych, m.in. w Towarzystwie Szkół Ludowych, narodowych (wydawca Głosu Polskiego) oraz w samorządzie - w 1912 wybrany został zastępcą członka tarnopolskiej rady miejskiej. Propagował chrześcijańsko-żydowską integrację kulturalną.
W 1920 objął stanowisko sekretarza generalnego Komitetu Opieki nad Uchodźcami ze Wschodniej Małopolski.
W 1922 został senatorem RP z list narodowo-demokratycznego Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej. Po zakończeniu kadencji w 1927 nie był już nigdy członkiem parlamentu.
Po wybuchu II wojny światowej opuścił Polskę, przekraczając granicę w Zaleszczykach i udał się do Francji, a po jej upadku do Algieru, gdzie m.in. zorganizował polskie gimnazjum. W 1946 przeprowadził się do Londynu. W 1948 powrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie, gdzie pracował jako tłumacz. Zmarł 8 czerwca 1953. Pochowany został na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC10-1-35)[1].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Jego wnukiem jest filozof Jan Woleński.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1933)[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-10-30] .
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Orliński. Kancelaria Senatu. [dostęp 2020-09-02]. (pol.).
- Henryk Chiel «Orliński» Picele. M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 2020-09-02]. (pol.).
- Żydzi grybowscy. Część II. Życie przed wojną. [dostęp 2020-09-02]. (pol.).
- Członkowie Towarzystwa Szkoły Ludowej
- Konwertyci na chrześcijaństwo z judaizmu
- Ludzie urodzeni w Grybowie
- Narodowi demokraci
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Polscy germaniści
- Pochowani na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie
- Polscy nauczyciele
- Polscy Żydzi
- Senatorowie I kadencji (1922–1927)
- Urodzeni w 1873
- Zmarli w 1953