Henryk Pytel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Pytel
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 września 1955
Sosnowiec

Data śmierci

27 stycznia 2024

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Henryk Tomasz Pytel (ur. 15 września 1955 w Sosnowcu, zm. 27 stycznia 2024[1]) – polski hokeista grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju, trzykrotny olimpijczyk.

Skrzydłowy napastnik, wychowanek i w latach 1971–1983 zawodnik Zagłębia Sosnowiec. Cztery razy zdobywał tytuł mistrza Polski i dwa razy wicemistrza. W ekstraklasie polskiej rozegrał 344 mecze strzelając 270 bramek. W sezonie 1975/1976 zdobył tytuł króla strzelców ekstraklasy.

W 1983 roku wyjechał do Niemiec, gdzie grał w klubach EV Landshut, ESC Wolfsburg i Fronten. W 1984 został najskuteczniejszym strzelcem Bundesligi, zdobywając 52 bramki w sezonie.

W latach 1975–1986 w reprezentacji rozegrał 129 meczów, w których zdobył 77 bramek (2. miejsce w historii polskiego hokeja). Trzykrotnie wziął udział w igrzyskach olimpijskich (Innsbruck 1976, Lake Placid 1980, Sarajewo 1984 oraz w ośmiu turniejach o mistrzostwo świata.

W 1993 roku powrócił do Polski. W sezonie 2004/2005 był trenerem hokeistów Zagłębia Sosnowiec (wspólnie z Andrzejem Nowakiem), od stycznia 2006 roku był asystentem trenera Krzysztofa Podsiadły.

Henryk Pytel spoczął na cmentarzu parafialnym przy ulicy Smutnej w Sosnowcu[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]