Henryk XX

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk XX
Ilustracja
Książę Henryk XX na litografii G. Weinholda (1841)
ilustracja herbu
książę Reuss–Greiz
Okres

od 31 października 1836
do 8 listopada 1859

Poprzednik

Henryk XIX

Następca

Henryk XXII

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1794
Offenbach am Main

Data i miejsce śmierci

8 listopada 1859
Greiz

Miejsce spoczynku

kościół Mariacki w Greiz

Ojciec

Henryk XIII

Matka

Wilhelmina Luiza Nassau-Weilburg

Żona

Zofia Löwenstein-Wertheim-Rosenberg
od 25 listopada 1834

Żona

Karolina Hessen-Homburg
od 1 października 1839

Dzieci

Hermina
Henryk XXI
Henryk XXII
Henryk XXIII
Maria

Dzieci

nieślubne:
Freiherr Heinrich von Rothenthal
Isabella Waldhaus

Heinrich XX Fürst Reuss zu Greiz (ur. 29 czerwca 1794 w Offenbach am Main, zm. 8 listopada 1859 w Greiz) – książę Reuss–Greiz (linii starszej). Jego władztwo było członkiem Związku Niemieckiego (będącego luźną konfederacją państw). Używał również tytułów Hrabia i Pan Plauen, Pan Greiz, Kranichfeldu, Gery, Schleiz i Lobenstein.

Był trzecim synem (najmłodszym spośród czworga dzieci) księcia Reuss–Greiz Henryka XIII[1] i jego żony księżnej Wilhelminy Luizy Nassau-Weilburg. Na tron wstąpił po śmierci starszego brata – księcia Henryka XIX (31 października 1836).

25 listopada 1834 w Haid poślubił księżniczkę Löwenstein-Wertheim-RosenbergZofię (1809–1838). Z tego związku nie miał dzieci.

1 października 1839 w Homburg vor der Höhe ożenił się po raz drugi z landgrafianką Hesji-Homburg Karoliną Amalią. Para miała pięcioro dzieci:

  • księżniczkę Herminę (1840–1890)
  • księcia Henryka XXI (1844–1844)
  • Henryka XXII (1846–1902), kolejnego księcia Reuss–Greiz
  • księcia Henryka XXIII (1848–1861),
  • księżniczkę Marię (1855–1909)

Miał również nieślubnego syna Freiherra Heinricha von Rothenthal (1822–1892) i córkę Isabellę Waldhaus (1824–1898).

Został pochowany w Kościele Mariackim w Greiz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tradycyjnie numerowani są wszyscy męscy członkowie rodu, a nie jak zazwyczaj tylko władcy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]