Henryk Zabiełło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Zabiełło
Henryk Kazimierz Józef
Ilustracja
Herb
Topór
Hrabia
Rodzina

Zabiełło

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1785
Warszawa

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 1850
Warszawa

Ojciec

Józef Zabiełło

Matka

Marianna Gutakowska

Żona

Gabriela Gutakowska

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Komandor Honoru i Dewocji (ius patronatus) – Zakon Maltański (SMOM) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

malarstwo

Ważne dzieła
  • Biwak żolnierzy polskich w korytarzach klasztoru;
  • Piechota na przednich czatach, w oddaleniu wedeta i patrol idący;
  • Jazda z kilku pułków wojska polskiego[1]
  • S.Filomena w więzieniu modląca się do objawienia N.Panny – w kościele Św. Krzyża[2]

Henryk Kazimierz Zabiełło (ur. 5 marca 1785 w Warszawie, zm. 17 stycznia 1850 tamże) – podpułkownik wojsk Księstwa Warszawskiego, szambelan i koniuszy dworu królewskiego, malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Warszawie w rodzinie Józefa ostatniego hetmana polnego litewskiego I Rzeczypospolitej i jego żony Marianny z Sobolewskich.

W 1809 wstąpił do wojska i dosłużył stopnia podpułkownika. Po kampanii napoleońskiej w 1813 złożył dymisję. W 1815 został mianowany szambelanem, a w 1819 koniuszym dworu polskiego.

W latach dwudziestych osiadł w Warszawie i poświęcił się malarstwu. Wystawiał swoje prace w latach 1819, 1821, 1823 i 1825[2]. Udzielał się charytatywnie oraz wspierał bractwo św. Rocha. Postać jego brano jako pierwowzór postaci Hrabiego z „Pana TadeuszaA. Mickiewicza.

Ożenił się ze swoją kuzynką Gabrielą Gutakowską, nie mieli dzieci. Zmarł 17 stycznia 1850 w Warszawie i pochowany został w katakumbach kościoła św. Krzyża w Warszawie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XXVIII. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1868, s. 157. [dostęp 2021-03-27]. (pol.).
  2. a b Edward Rastawiecki: Słownik malarzów polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych lub czasowo w niej przebywających. T. III. Warszawa: Edward Rastawiecki, 1857, s. 71–74. [dostęp 2021-03-22].
  3. Bazylika Świętego Krzyża w Warszawie. [dostęp 2021-03-27]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]