Herb Białego Boru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Białego Boru
ilustracja
Typ herbu

miejski

Herb Białego Boru – jeden z symboli miasta Biały Bór i gminy Biały Bór w postaci herbu[1].

Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Herb przedstawia na tarczy typu hiszpańskiego o srebrnym polu, niewiastę o białych włosach, w niebieskiej sukni i białym fartuchu oraz białym obuwiu. Kobieta w lekko uniesionej prawej ręce trzyma złotą piłkę (kiedyś interpretowaną jako złote jabłko). Kobieta umieszczona jest centralnie na tarczy herbowej pomiędzy czerwonym porożem jelenia.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wizerunek herbowy znany jest od XVI wieku i jest prawdopodobnie odwzorowaniem klejnotu herbowego byłego właściciela miasta[2].

Legenda[edytuj | edytuj kod]

Kobieta przedstawiona na tarczy herbowej według legendy była żyjącą w XV lub XVII wieku żoną miejscowego bednarza. Podobno w stosunkowo niedługim czasie uwiodła za pomocą piłki wszystkich mężczyzn mieszkających w Białym Borze. Za pomocą piłki dawała znać kochankom o dacie schadzki. Według legendy bednarz, gdy tylko dowiedział się o zdradach żony, wrzucił ją do beczki i wrzucił do jeziora[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uchwała nr XXV/196/2012 Rady Miejskiej w Białym Borze z dnia 31 grudnia 2012 w sprawie zasad używania, umieszczania oraz korzystania z herbu gminy Biały Bór. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-05-27].
  2. Andrzej Plewako, Józef Wang: Herbarz Miast Polskich. Warszawa: Arkady, 1994, s. 9. ISBN 978-83-213-3568-1.
  3. HERB Białego Boru. [w:] Biały Bór. Historia [on-line]. Biały Bór. [dostęp 2015-06-05]. (pol.).