Hermann Goetz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Goetz
Ilustracja
Imię i nazwisko

Hermann Gustav Goetz

Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1840
Królewiec

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1876
Hottingen

Przyczyna śmierci

gruźlica

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

kompozytor, pianista

Hermann Gustav Goetz, także Götz[1][2] (ur. 7 grudnia 1840 w Królewcu, zm. 3 grudnia 1876 w Hottingen[1][2]) – niemiecki kompozytor i pianista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się harmonii oraz gry na fortepianie u Louisa Köhlera[2]. W latach 1858–1860 studiował matematykę i fizykę na Uniwersytecie w Królewcu[2], działał też jako pianista i dyrygent zespołów amatorskich[1]. Od 1860 do 1862 roku uczył się w konserwatorium Sterna w Berlinie, gdzie jego nauczycielami byli Hans von Bülow (fortepian i kontrapunkt), Julius Stern (dyrygentura) i Hugo Ulrich (kompozycja)[1][2]. W latach 1862–1863 był dyrektorem Meichsner Gesangverein w Berlinie[2]. Od 1863 do 1872 roku pełnił funkcję organisty i dyrygenta chóru w katedrze w Winterthur[1]. W 1870 roku osiadł w Hottingen koło Zurychu[1][2]. W latach 1871–1873 pisał jako krytyk muzyczny do „Neue Zürcher Zeitung”[1]. Zmarł na gruźlicę[2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Symfonia e-moll (1865–1867; partytura zniszczona przez wdowę po kompozytorze)
  • Symfonia F-dur (1873, zrewid. 1875)
  • Frühlings-Ouvertüre (1864)
  • koncerty fortepianowe: Es-dur (1861), B-dur (1867)
  • Koncert skrzypcowy G-dur (1868)

Utwory kameralne

  • 2 fugi na kwartet smyczkowy (1860–1862)
  • Presto na kwartet smyczkowy (1860–1862)
  • Ballade na fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1861, niedokończone)
  • 3 leichte Stücke na skrzypce i fortepian (1863)
  • Kwartet smyczkowy B-dur (1865)
  • Trio fortepianowe g-moll (1863)
  • Kwartet fortepianowy E-dur (1867)
  • Kwintet fortepianowy c-moll na fortepian, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1874)

Utwory fortepianowe

  • 2 sonaty na fortepian na 4 ręce (ok. 1857, 1865)
  • Alwinen-Polka (ok. 1860)
  • Fantasie (1860)
  • Scherzo (ok. 1862)
  • Waldmärchen (1863)
  • Lose Blätter (1869)
  • 2 sonatiny (1869)
  • Genrebilder (1875–1876)

Pieśni

  • Rispetti: 6 italienische Volksgesänge (1866)
  • 3 Kinderlieder in schweizer Mundart (1869)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Psalm 137 na sopran, chór i orkiestrę (1864)
  • Schneewittchen na chór i orkiestrę (1865, niedokończone)
  • Es liegt so abendstill der See na tenora, chór męski i orkiestrę (1865)
  • Nänie na chór i orkiestrę (1874)

Opery

  • Der Widerspenstigen Zähmung według Poskromienia złośnicy Szekspira (1868–1872, wyst. Mannheim 1874)
  • Francesca da Rimini (1875–1876, dokończona przez Ernsta Franka, wyst. Mannheim 1877)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 361–362. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1305–1306. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]