Hermann von Colard
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| gubernator wojskowy (namiestnik) Galicji | |
| Okres |
od 1915 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Hermann von Colard (ur. 11 lutego 1857 w Stanisławowie, zm. 8 kwietnia 1916 w Białej) – austro-węgierski generał piechoty i wojskowy gubernator (namiestnik) Galicji w latach 1915-1916.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył gimnazjum niemieckie we Lwowie. Wybrał karierę wojskową, był słuchaczem Akademii Wojskowej w St. Pölten (1872[1]) i Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt (1876)[2]. Następnie służył jako podporucznik (1876) a 1881 jako porucznik w 10. Pułku Piechoty. Po ukończeniu Szkoły Wojennej w Wiedniu w 1883 r. przeniesiony do sztabu brygady, a następnie korpusu, gdzie otrzymał awans na kapitana sztabu armii austriackiej.(1886)[1]. Następnie szef sztabu 100. pułku piechoty w Krakowie (1886-1889), oficer sztabu korpusu w Wiedniu (1889-1891), oficer sztabowy, a od 1895 r. jako major szef sztabu 15. korpusu piechoty w Sarajewie (1891-1897). Od 1897 służył w 24. pułku piechoty we Lwowie, od 1898 r. dowodził nim (1898-1905)[1]. W 1898 mianowany pułkownikiem, a w 1905 generał majorem był dowódcą 6. Brygady Piechoty w Salzburgu (1905-1908), a potem dowódcą 24. dywizji piechoty w Przemyślu (1908-1910)[1], a od 1911 komendantem twierdzy Przemyśl[2]. Następnie prezes Najwyższego Sądu Wojskowego (1914-1915). Od 1909 r. Feldmarschalleutnant (feldmarszałek porucznik)[2]. W 1914 otrzymał godność tajnego radcy dworu austriackiego i był prezydentem Najwyższego Trybunału Wojskowego (1914-1915)[1]. Namiestnik Królestwa Galicji i Lodomerii (21 sierpnia 1915 - 8 kwietnia 1916), powołany na to stanowisko 20 lipca 1915, co w prasie galicyjskiej tak skomentowano:
Nominacya gen. Colarda namiestnikiem Galicyi. Powołanie niemieckiego generała na stanowisko namiestnika Galicyi [...] wywołało duże wrażenie. [...] Monarcha polecił prezesowi zawiadomoć sfery poselskie, że względy wojskowe czynią wskazane powołanie generała, obznajmionego ze stosunkami w kraju, na urząd namiestnika, ale ten krok nie jest wyrazem zamiaru wprowadzenia rządów wojskowych w Galicyi [...][3]
13 września został baronem (Freiherr)[4]. Generał von Colard zmarł nagle podczas pobytu w Białej. Wcześniej był chory na arteriosklerozę i planowano wysłanie go na leczenie do Wiednia, lecz w wyniku pogarszającego się stanu zdrowia namiestnika pomysł ten porzucono. Hermann von Colard zmarł ok. 6 nad ranem w obecności żony i córki. Wcześniej zażyczył sobie być pogrzebanym na cmentarzu w Wiener Neustadt, dokąd przewieziono trumnę z jego zwłokami i gdzie 12 kwietnia[5] odbył się pogrzeb, poprzedzony wcześniejszymi uroczystościami żałobnymi w Białej. Prasa galicyjska doniosła, iż przed śmiercią gen. von Colard głośno przeżegnał się po polsku[3]. Jego następcą na stanowisku wojskowego gubernatora (namiestnika) Galicji został Karl Georg Huyn.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze starej francuskiej rodziny szlacheckiej, która przeniosła się podczas wojny trzydziestoletniej do Austrii. Był synem starosty ze Stanisławowa[1]. Ożenił się z Paulą Lemberg von Czernowitz, z którą miał dwoje dzieci: córkę Kasimirę i syna Hermanna Ignaza[4].
Odznaczony[edytuj | edytuj kod]
- Order Leopolda 1 klasy
- Order Żelaznej Korony 3 klasy (1902)[4]
- Krzyż Orderu Franciszka Józefa (1915)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Jerzy Z. Pająk, Od autonomii do niepodległości. Kształtowanie się postaw politycznych i narodowych społeczeństwa Galicji w warunkach Wielkiej Wojny 1914-1918, Kielce 2012, s. 161
- ↑ a b c Colard, Hermann von (1857-1916), General und Statthalter [in:} Biographisches Lexikon 1815–1950, Wiedeń 1957, tom I, str. 150.
- ↑ a b Ilustrowany Kuryer Codzienny nr 100 z 10 kwietnia 1916, str. 1
- ↑ a b c d Twierdza Przemyśl - Hermann von Colard [dostęp 9.06.2023]
- ↑ Ilustrowany Kuryer Codzienny nr 102 z 10 kwietnia 1916, str. 5
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Colard, Hermann von (1857-1916), General und Statthalter [in:} Biographisches Lexikon 1815–1950, Wiedeń 1957, tom I, str. 150.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|
