Hikayat Hang Tuah
Hikayat Hang Tuah – epos malajski opowiadający o losach Hanga Tuaha, legendarnego bohatera żyjącego w czasach świetności sułtanatu w Malakce, w XV wieku[1].
Hang Tuah został bezpodstawnie oskarżony o romans z jedną z konkubin króla.
Historia reprezentuje takie wartości, jak bezwzględną wierność i posłuszeństwo władcy, rycerskość i przywiązanie do tradycji[2].
W 2001 roku epos znalazł się na liście Pamięć Świata UNESCO[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Margaret Kartomi: Hang Tuah and the Disctintive Art of Self-Defence Culture in the Lingga Regency of Indonesia's Riau Islands. W: The Fighting Art of Pencak Silat and its Music: From Southeast Asian Village to Global Movement. Uwe U. Paetzold (ed.), Paul H. Mason (ed.). Leiden, Boston: Koninklijke Brill, cop. 2016, s. 185. ISBN 978-90-04-30875-6.
- ↑ a b Hikayat Hang Tuah. unesco.org. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Muhammad Haii Salleh: The Epic of Hang Tuah: An Introduction. myjurnal.my. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- B. B. Parnickel: An Epic Hero and an "Epic Traitor" in the Hikayat Hang Tuah. jstor.org. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).