Hobo Jungle

Hobo Jungle – ballada bluesowa kanadyjskiej grupy The Band. Piosenka została wydana na singlu, wraz z Ophelią w 1976. Weszła ona w skład albumu Northern Lights – Suthern Cross z 1975.

Hobo to bezdomni ludzie, włóczędzy którzy podróżowali po Stanach Zjednoczonych na gapę w wagonach pociągów towarowych, a hobo jungle to slangowa nazwa miejsca postoju włóczęgów.

Piosenka opowiada o tragedii, jaka rozegrała się pod wpływem zimna w kolonii włóczęgów (Then the fire went out and the night grew still, this old man lay frozen on the cold, cold ground). Sytuacjom skrajnym towarzyszy refleksja egzystencjalna na temat życia w drodze: And although nobody here really knows where they're goin', at the very same time nobody's lost (Choć nikt nie wiedział dokąd zmierza, właśnie wtedy nikt nie zaginął). Wkrótce potem słyszymy historię życia jednego z Hobos: He was a stray bird and the road was his callin', ridin' the roads, sleepin' under the stars, playin' the odds from a rollin' box car (Był jak oszołomiony ptak, a droga była jego śpiewem; jeździł po autostradach, spał pod gwiazdami, igrał z losem w swoim starym rozbrykanym wozie). Piosenkę kończy optymistyczny akcent: ukochana przychodzi na pogrzeb bohatera piosenki, wspominając wspólne przeżywanie wolności.

W utworze na fortepianie grał Richard Manuel. On to również wziął rolę wokalu. Słowa napisał Robbie Robertson.

Linki zewnętrzne

• Słowa utworu z chwytami gitarowymi