Honczary (rejon głębocki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Honczary
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Plisa

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Honczary”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Honczary”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Honczary”
Ziemia55°19′43″N 28°00′14″E/55,328611 28,003889

Honczary – dawna wieś. Tereny na których leżała znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Plisa.

Dawniej używana nazwa – Gonczary.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w gminie Czerniewicze, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Czerniewicze, a od 1929 w gminie Łużki[1].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 101 osób, 60 było wyznania rzymskokatolickiego a 41 prawosławnego. Jednocześnie 4 mieszkańców zadeklarowało polską a 97 białoruską przynależność narodową. Było tu 17 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 w 16 domach zamieszkiwało 129 osób[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Zadrożu i prawosławnej w Porzeczu Cerkiewnym. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Łużkach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Łużkach[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 42.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 19.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 460.