Humanoid z pustyni Atakama

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Humanoid z pustyni Atakama (znany jako Ata) – szkielet ludzkiego płodu o długości 6 cali (15 cm)[1][2], znaleziony w 2003 w opuszczonym chilijskim miasteczku na pustyni Atakama. Analiza DNA przeprowadzona w 2018 wykazała niezwykłe mutacje związane z karłowatością i skoliozą, choć ustalenia te zostały później zakwestionowane. Szczątki zostały znalezione przez Oscara Muñoza, który później je sprzedał. Obecnym właścicielem szkieletu jest hiszpański biznesmen Ramón Navia-Osorio[3].

Analiza i badania szkieletu[edytuj | edytuj kod]

Ufolog Steven M. Greer, twierdzi że Ata jest istotą pozaziemską. Takie spekulacje doprowadziły do włączenia sprawy szkieletu do nakręconego w 2013 filmu dokumentalnego Sirius[4]. Zwróciło to uwagę genetyka Garry’ego P. Nolana z Uniwersytetu Stanforda, który skontaktował się z zespołem produkcyjnym filmu i przeanalizował szczątki humanoida[5].

Wyniki przeprowadzonej przez Nolana analizy DNA okazały się niezgodne ze spekulacjami, że szkielet może być pochodzenia pozaziemskiego[6][7]. Chociaż początkowo uważano je za starsze, szczątki płodu datowane zostały na późne lata 70. XX wieku[2]. Ata ma czaszkę o nieregularnym kształcie i 10 żeber (w przeciwieństwie do 12 u dorosłych ludzi) i potencjalne oznaki akrocefalii. Biorąc pod uwagę, że szew czołowy czaszki jest bardzo otwarty, a ręce i stopy nie są w pełni skostniałe, anatom i paleoantropolog William Jungers zasugerował, że był to ludzki płód, który urodził się przedwcześnie i zmarł przed porodem lub krótko po nim. Alternatywną hipotezą Nolana jest to, że Ata miała kombinację zaburzeń genetycznych, które doprowadziły do poronienia płodu przed terminem, a radiolog dziecięcy Ralph Lachman powiedział, że sama karłowatość nie może wyjaśnić wszystkich cech stwierdzonych u płodu. Analiza DNA przeprowadzona przez Nolana sugerowała, że Ata pochodził z zachodniego regionu Ameryki Południowej.

W marcu 2018 Nolan opublikował dodatkowe wyniki, stwierdzając że płód miał rzadkie zaburzenie starzenia się kości, a także inne mutacje genetyczne w genach związanych z karłowatością, skoliozą i nieprawidłowościami w mięśniach oraz szkielecie[8][9][10]. Naukowcy zidentyfikowali 64 niezwykłe mutacje w 7 genach powiązanych z układem szkieletowym i zauważyli, że znalezienie tak wielu mutacji, które specyficznie wpływają na rozwój szkieletu, nigdy wcześniej nie było zgłaszane[11][12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Professor debunks theories of skeleton’s alien origins [online], The Stanford Daily, 21 maja 2013 [dostęp 2020-07-03].
  2. a b Paul Rincon, Origin of ‘six-inch mummy’ confirmed, „BBC News”, 22 marca 2018 [dostęp 2020-07-03] (ang.).
  3. Lee Speigel, LOOK: Is This A Tiny Space Alien? [online], HuffPost, 16 kwietnia 2013 [dostęp 2020-07-03] (ang.).
  4. Sirius. [dostęp 2020-07-03].
  5. Carl Zimmer, Was a Tiny Mummy in the Atacama an Alien? No, but the Real Story Is Almost as Strange, „The New York Times”, 22 marca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-07-03] (ang.).
  6. Richard StoneMay. 3, 2013, 6:45 Pm, Bizarre 6-Inch Skeleton Shown to Be Human [online], Science | AAAS, 3 maja 2013 [dostęp 2020-07-03] (ang.).
  7. Thomas Barrabi, Tiny ‘Alien’ Skeleton: Tests Reveal ‘Atacama Humanoid’ From ‘Sirius’ Documentary Has Human DNA [online], International Business Times, 1 maja 2013 [dostęp 2020-07-03].
  8. Ashley Strickland CNN, Mystery of ‘alien’ skeleton solved [online], CNN [dostęp 2020-07-03].
  9. Sanchita Bhattacharya i inni, Whole-genome sequencing of Atacama skeleton shows novel mutations linked with dysplasia, „Genome Research”, 2018, DOI10.1101/gr.223693.117, ISSN 1088-9051, PMID29567674 [dostęp 2020-07-03] (ang.).
  10. Mindy Weisberger 22 March 2018, No, It’s Not an Alien – Here’s What That Tiny, Pointy-Headed Skeleton Really Is [online], livescience.com [dostęp 2020-07-03] (ang.).
  11. By Ben Guarino, A tiny skeleton found in Chile might look like an alien, but her genes tell a different story [online], chicagotribune.com [dostęp 2020-07-03].
  12. Tiny Mummy’s ‘Alien’ Appearance Finally Explained [online], National Geographic News, 22 marca 2018 [dostęp 2020-07-03] (ang.).