Hyŏndŭng sa
37°52′14″N 127°19′51″E/37,870556 127,330833| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
góra Unak |
| Rodzaj klasztoru | |
| Właściciel | |
| Typ zakonu |
męski |
| Fundator |
król Pŏphung |
| Materiał budowlany |
drewno |
Położenie na mapie Korei Południowej  | |
| 37°52′14″N 127°19′51″E/37,870556 127,330833
| |
Hyŏndŭng sa (kor. 현등사 / 懸燈寺, dosł. „Klasztor Wiszącej Latarni”) – koreański klasztor buddyjski.
Historia klasztoru[edytuj | edytuj kod]
W VI wieku przybył do królestwa Silli indyjski mnich Marahami, aby nauczać buddyzmu. Król Pŏphung (panował w latach 514–540) nakazał wybudowanie dla niego pustelni na zboczu góry Unak. W IX wieku dzięki mistrzowi sŏn Yŏgongowi Tosŏnowi (827–898) wybudowano w tym miejscu klasztor jako jeden z elementów ochrony kraju[1].
Klasztor ten najpewniej podupadł, gdyż kiedy mistrz sŏn Chinul (1158–1210) przechodził przez ten rejon w roku 1204, zobaczył już tylko jego fundamenty. Jednak miejsce to wydawało mu się tak wyjątkowe, że postanowił klasztor odbudować. W latach 1204–1211 odbudowano go i nazwano Hyŏndŭng sa[1].
W czasie panowania dynastii Chosŏn klasztor był odnawiany kilkakrotnie. W 1411 roku mistrz sŏn Hamhŏ Tŭkt'ong (1376–1433) wędrował z góry Samgak na górę Osin i zabłądził. Nagle znikąd pojawił się przed nim jeleń. Hamhŏ poszedł za nim i dotarł do podniszczonego klasztoru. Miejsce wydało mu się znakomite, więc odnowił klasztor. Na pamiątkę tego wydarzenia wzniesiono w 1433 roku stelę pamiątkową.
Znane obiekty[edytuj | edytuj kod]
- Dzwon z klasztoru Pongsŏn – cenna Kulturalna Wartość nr 168
Adres klasztoru[edytuj | edytuj kod]
- 73 Unakcheonggye-ro 589beon-gil, Ha-myeon (San 163 Hapan-ri), Gapyeong-gun, Gyeonggi-do, Korea Południowa
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Chris Verebes: Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul. ISBN 89-952155-4-2