Hygenhund

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hygenhund
Ilustracja
Inne nazwy

Hygenhound

Kraj pochodzenia

Norwegia[1]

Wymiary
Wysokość

47–58 cm

Masa

20–24 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa VI, Sekcja 1,
nr wzorca 266

Hygenhundrasa psa, należąca do grupy psów gończych i posokowców, sekcji psów gończych. Podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Rasę stworzył w XIX wieku Norweg F. Hygen przez krzyżowanie niemieckich gończych hölsteiner z gończymi skandynawskimi. Psy te wykorzystywane są do polowań na drobną zwierzynę, ale polują jedynie z właścicielem.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Głowa o kształcie klina, z zaostrzoną kufą i odstającymi na bok uszami. Krótki, zwięzły tułów, głęboka klatka piersiowa i dobrze wysklepione palce.

Szata prosta i gęsta.

Umaszczenie najczęściej ciemnożółte z białymi znakami. Może być też czerwono i czarno-palono-białe.

Zachowanie i charakter[edytuj | edytuj kod]

Żywy i radosny, bardzo wytrzymały.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 257.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • David Alderton, Psy, Warszawa: Wiedza i życie, 2006.
  • Fogle Bruce: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 83-7079-672-9.
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 148. ISBN 83-7073-122-8.