I liga polska w rugby (1986)
| |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Termin |
6 kwietnia 1986 – 9 listopada 1986 | ||
|---|---|---|---|
| Liczba drużyn |
10 | ||
 I miejsce
|
AZS AWF Warszawa (14. tytuł) | ||
 II miejsce
|
|||
 III miejsce
|
|||
 II liga
|
|||
| Strona internetowa | |||
I liga polska w rugby (1986) – trzydziesty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła drużyna AZS AWF Warszawa, drugie miejsce zajęła Lechia Gdańsk, a trzecie Ogniwo Sopot.
Uczestnicy rozgrywek[edytuj | edytuj kod]
W rozgrywkach I ligi w tym sezonie uczestniczyło dziesięć drużyn. Było wśród nich wszystkie osiem drużyn poprzedniego sezonu (z powodu powiększenia ligi, żadna drużyna z niej nie spadła): AZS AWF Warszawa, Lechia Gdańsk, Budowlani Łódź, Ogniwo Sopot, Orkan Sochaczew, Budowlani Lublin, Posnania Poznań i Czarni Bytom, oraz dwie drużyny, które awansowały z II ligi – Skra Warszawa i Śląsk Ruda Śląska (awans wywalczył Bobrek Karb Bytom, jednak przekazał drużynę seniorów rugby do Śląska z powodów finansowych)[1].
Przebieg rozgrywek[edytuj | edytuj kod]
Rozgrywki toczyły się systemem wiosna – jesień, każdy z każdym, mecz i rewanż. Ostatnia drużyna spadała automatycznie do II ligi, a przedostatnia miała grać baraż o utrzymanie w Ekstralidze z drugim zespołem II ligi[2].
Wyniki spotkań[3]:
| AZS AWF Warszawa | Lechia Gdańsk | Budowlani Łódź | Ogniwo Sopot | Orkan Sochaczew | Budowlani Lublin | Posnania Poznań | Czarni Bytom | Skra Warszawa | Śląsk Ruda Śląska | |
| AZS AWF Warszawa | – | 22:9 | 30:10 | 12:9 | 78:15 | 14:3 | 36:15 | 32:3 | 71:9 | 30:12 |
| Lechia Gdańsk | 13:14 | – | 6:3 | 3:0 | 42:9 | 20:14 | 23:9 | 35:3 | 54:16 | 43:0 |
| Budowlani Łódź | 6:17 | 4:9 | – | 7:4 | 13:18 | 70:4 | 20:18 | 38:17 | 22:6 | 17:6 |
| Ogniwo Sopot | 27:6 | 12:10 | 38:0 | – | 23:0 | 11:7 | 23:6 | 36:3 | 56:6 | 62:0 |
| Orkan Sochaczew | 6:26 | 0:8 | 0:10 | 3:7 | – | 33:9 | 30:6 | 13:4 | 30:9 | 14:19 |
| Budowlani Lublin | 15:32 | 12:23 | 46:22 | 9:18 | 38:9 | – | 23:6 | 20:0 | 13:13 | 55:6 |
| Posnania Poznań | 6:22 | 9:14 | 18:18 | 3:19 | 18:9 | 14:4 | – | 13:6 | 13:13 | 13:11 |
| Czarni Bytom | 36:3 | 0:23 | 6:20 | 0:70 | 12:31 | 11:4 | 27:4 | – | 18:14 | 27:6 |
| Skra Warszawa | 18:70 | 6:12 | 6:18 | 9:23 | 16:10 | 18:29 | 6:3 | 27:3 | – | 24:3 |
| Śląsk Ruda Śląska | 0:44 | 6:13 | 0:48 | 6:19 | 9:16 | 22:15 | 10:4 | 16:0 | 22:0 | – |
Tabela końcowa (na czerwono wiersz z drużyną, która spadała do II ligi, a na żółto z drużyną, która grała w barażu o utrzymanie się w I lidze)[4]:
| Pozycja | Drużyna | Punkty razem | Bilans punktów |
|---|---|---|---|
| 1 | AZS AWF Warszawa | 52 | 593:178 |
| 2 | Lechia Gdańsk | 48 | 360:139 |
| 3 | Ogniwo Sopot | 48 | 466:90 |
| 4 | Budowlani Łódź | 39 | 336:249 |
| 5 | Orkan Sochaczew | 32 | 246:346 |
| 6 | Budowlani Lublin | 31 | 320:342 |
| 7 | Śląsk Ruda Śląska | 28 | 154:434 |
| 8 | Skra Warszawa | 26 | 216:470 |
| 9 | Posnania Poznań | 26 | 178:314 |
| 10 | Czarni Bytom | 24 | 143:438 |
II liga[edytuj | edytuj kod]
Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Miały w niej wystąpić młodzieżowe zespoły klubów I ligi, jednak część się wycofała. Ostatecznie w II lidze zagrało jedenaście drużyn. Zadebiutowała w tym sezonie drużyna Legionovia Legionowo. Rozgrywki toczyły się w systemie wiosna – jesień, w dwóch fazach. W pierwszej fazie drużyny podzielono na 4 grupy, w których drużyny spotykały się czterokrotnie każdy z każdym. Zwycięzcy grup spotkali się w drugiej fazie: półfinałach i finałach, w których drużyny grały każdy z każdym, mecz i rewanż. Do I ligi miał awansować zwycięzca rozgrywek, a druga drużyna miała rozegrać baraż o awans do I ligi z przedostatnią drużyną z I ligi[5].
Końcowa klasyfikacja finału II ligi (na zielono wiersz z drużyną, która zdobyła awans do I ligi, a na żółto z drużyną, która uzyskała prawo do gry w barażu)[6]:
| Pozycja | Drużyna |
|---|---|
| 1 | VIS Siedlce |
| 2 | Budowlani Olsztyn |
| 3 | Juvenia Kraków |
| 4 | Budowlani II Łódź |
Do finału nie zakwalifikowały się następujące drużyny biorące udział w rozgrywkach: Ogniwo II Sopot, Orkan II Sochaczew, Skra II Warszawa, Budowlani II Lublin, Legionovia Legionowo, Bobrek Karb Bytom i Śląsk II Ruda Śląska[7].
Baraż o I ligę[edytuj | edytuj kod]
W barażu rozegranym pomiędzy przedostatnim zespołem I ligi i drugim zespołem II ligi, prawo gry w kolejnym sezonie w I lidze zdobyli Budowlani Olsztyn, którzy pokonali Posnanię Poznań 12:10[8].
Inne rozgrywki[edytuj | edytuj kod]
W finale Pucharu Polski Lechia Gdańsk pokonała AZS AWF Warszawa 12:0[9]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odnieśli Budowlani Łódź[10], a wśród kadetów Ogniwo Sopot[11].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Mirosław Mańkowski, a trenerem Henryk Niedziółka[12].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 178, 203, 526, 527-545, 830–831.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 527.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 527–545.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 545.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 188, 832–837.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 837.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 832–837.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 926.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 924.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 919.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 921.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 928.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]