Iglica (Dolina Będkowska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Iglicaskała w postaci igły skalnej w środkowej części Doliny Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się na dnie doliny, w grupie skał Cmentarzyska, naprzeciwko grupy skał Dupa Słonia, administracyjnie w granicach wsi Będkowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[1][1]. Przez wspinaczy skalnych zaliczana jest do grupy Cmentarzyska[2].

Iglica jest najdalej na zachód wysuniętą skałą w grupie skał Cmentarzyska. Znajduje się tuż obok ścieżki szlaku turystycznego i jest z niego widoczna[2]. Zbudowana jest z wapienia, ma wysokość 18–20 m, pionowe i połogie ściany z zacięciem[3].

Przed II wojną światową Iglicę uważano za największy skałkowy „problem” w Dolinie Będkowskiej. Studenci z sekcji taternickiej Akademickiego Związku Sportowego byli tak pewni jej zdobycia, że nawet nazwali ją „Turnią ST AZS”. Zbyt długo jednak zwlekali z jej zdobyciem, i w 1932 r. jako pierwsi dokonali tego krakowscy taternicy Marian Paully i Adam Górka[2].

Drogi wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Na zachodniej i południowo-zachodniej ścianie jest 5 dróg wspinaczkowych o trudności od IV do VI.+ w skali Kurtyki. Posiadają asekurację w postaci jednej pętli (p)[3].

Iglica I
  1. Łapiński-Paszucha; 1p, V+, 20 m
  2. Zachodni komin; 1p, IV+, 20 m
Iglica II
  1. Orzeł mrożony; 1p, VI+, 20 m
  2. Klasyczna; 1p, IV, 20 m
  3. Rysa Pokutników; 1p, V+, 20 m[3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny niebieski – niebieski, prowadzący przez całą długość doliny,

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-05-29].
  2. a b c Paweł Haciski, Południowa część Jury Krakowsko-Częstochowskiej: przewodnik wspinaczkowy, Warszawa: RING, 2015, ISBN 978-83-937960-0-7.
  3. a b c Baza topo portalu górskiego [online] [dostęp 2018-09-22].