Ignacy Dobrogoyski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Dobrogoyski
Podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1772
Leśniewo

Data i miejsce śmierci

kwiecień 1825
Zamość

Przebieg służby
Główne wojny i bitwy

Insurekcja kościuszkowska
Wojny napoleońskie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Ignacy Dobrogoyski, także znany pod nazwiskiem Dobrogojski (ur. 27 lipca 1772, zm. kwiecień 1825) – polski wojskowy, uczestnik wojen napoleońskich. Syn Macieja, podczaszego bracławskiego, oraz Marianny z Trąmpczyńskich[1]. Po ojcu był dziedzicem Leśniewa i Leśniewka.

Brał udział w kampanii 1794. W wojsku Królestwa Polskiego był podpułkownikiem.

Za swe męstwo otrzymał Krzyż Kawalerski Virtuti Militari.

Kapitan w 8 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, mianowany szefem batalionu 27.05.1809[2], odznaczony krzyżem Legii Honorowej 22.08.1812 (za Smoleńsk), major 18.01.1813[3]. W 1813 wszedł do 4 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego, w bitwie pod Lipskiem po zranieniu płk. Michała Cichockiego 16 października 1813 objął komendę pułku, ranny 19 października 1813 (ostatniego dnia bitwy pod Lipskiem), odznaczony krzyżem oficerskim Legii Honorowej 23.10.1813. W 1814 wrócił do Kraju z Pułkiem Nadwiślańskim[4].

Przynależał do związków masońskich. W roku 1820 notowany jako wolnomularz, były podpułkownik, członek czeladnik loży "Bracia Polscy Zjednoczeni"[5]. Oskarżony o przynależność do Wolnomularstwa Narodowego[6].

Jego synem był Stanisław Dobrogoyski[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W. Skowroński "Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI-XIX w. (ułożone alfabetycznie według nazwisk): D", str. 45
  2. ↑ S.Kirkor, "Pod sztandarami Napoleona",str.104
  3. ↑ tamże
  4. ↑ tamże, po kapitulacji Napoleona i przejęciu zwierzchnictwa nad Wojskiem Polskim przez cara Aleksandra
  5. ↑ St. Małachowski-Łempicki "Wykaz polskich lóż wolnomularskich ...", str.82, notowany pod pozycją 646.
  6. ↑ Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 496
  7. ↑ W. Skowroński "Rody szlacheckie w Wielkopolsce w XVI-XIX w. (ułożone alfabetycznie według nazwisk): D", str. 46

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bronisław Gembarzewski: Wojsko polskie. Księstwo Warszawskie. 1807-1814. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1905.
  • Stanisław Kirkor, Pod Sztandarami Napoleona, wyd. Oficyna poetów i malarzy, Londyn 1982.
  • Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, wyd. Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1929.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ignacy_Dobrogoyski&oldid=72122396”