Ignacy Dudojć

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Dudojć
Data i miejsce urodzenia

13 września 1950
Kęsowo

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1999
Toruń

Miejsce spoczynku

Centralny Cmentarz Komunalny w Toruniu

Zawód, zajęcie

inżynier, urzędnik państwowy

Alma Mater

Politechnika Gdańska

Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności

Ignacy Józef Dudojć (ur. 13 września 1950 w Kęsowie, zm. 20 kwietnia 1999 w Toruniu) – polski inżynier i urzędnik państwowy, działacz opozycji w okresie PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1973 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Gdańskiej. Przez kilkanaście lat pracował w toruńskich przedsiębiorstwach przemysłu chemicznego, pod koniec lat 80. prowadził prywatną firmę komputerową.

W 1980 wstąpił do „Solidarności”, wszedł w skład komitetu założycielskiego w TPC Merinotex, a następnie został członkiem zarządu regionu związku. W stanie wojennym internowano go na okres od lipca do grudnia 1982. Po zwolnieniu działał w podziemnych strukturach NSZZ „S”, był m.in. wiceprzewodniczącym Regionalnej Komisji Wykonawczej, zajmował się drukiem i kolportażem wydawnictw drugiego obiegu.

W 1989 współtworzył Komitet Obywatelski „Solidarność” w Toruniu. W rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego pełnił funkcję podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów. Później w dalszym ciągu pracował w administracji rządowej jako dyrektor Kancelarii Sejmu, szef zespołu doradców i sekretarz komisji obrony w Ministerstwie Obrony Narodowej. Od 1998 do 1999 był podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Toruniu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2015 został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarze Komunalne w Toruniu [online], Grobonet [dostęp 2021-02-13].
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2015 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2016 r. poz. 28).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]