Ignazio Nasalli
Kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia |
7 października 1750 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
2 grudnia 1831 |
Nuncjusz apostolski w Szwajcarii | |
Okres sprawowania |
1820–1827 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
24 września 1774 |
Sakra biskupia |
19 grudnia 1819 |
Kreacja kardynalska |
25 czerwca 1827 |
Kościół tytularny |
Sant’Agnese fuori le mura |
Data konsekracji |
19 grudnia 1819 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Ignazio Nasalli (ur. 7 października 1750 w Parmie, zm. 2 grudnia 1831 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 7 października 1750 roku w Parmie, jako syn Girolama Nasalliego i Giulii Ratti[1]. Studiował na Uniwersytecie Parmeńskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 24 września 1774 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Następnie został kanonikiem kapituły w Rawennie i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. 17 grudnia 1819 roku został tytularnym arcybiskupem Cyrrhus, a dwa dni później przyjął sakrę[2]. Rok później został nuncjuszem w Konfederacji Szwajcarskiej, a jego główną misją było erygowanie nowych diecezji na terenie kantonów[1]. Przebywając w Utrechcie udało mu się doprowadzić do podpisania konkordatu pomiędzy Stolicą Piotrową, a Niderlandami[1]. 25 czerwca 1827 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Agnese fuori le mura[2]. Zmarł 2 grudnia 1831 roku w Rzymie[1].