Igor S. Korntayer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igor S. Korntayer
Data urodzenia

1890

Data i miejsce śmierci

1941
Auschwitz-Birkenau

Zawód, zajęcie

literat, aktor teatralny

Igor S. Korntayer (również Igor S. Korn-Teuer) (ur. 1890, zm. 1941 w Auschwitz-Birkenau) – polski aktor teatralny pochodzenia żydowskiego, autor tekstów i kupletów.

W 1918 dołączył do łódzkiego teatru żydowskiego wystawiającego w jidysz, dla którego przetłumaczył „Hiszpańską krew” Michaiła Lermontowa (wystawianą jako „Żydowska krew”). Wkrótce Juliusz Adler zlecił mu przetłumaczenie na jidysz Otella Williama Szekspira. Igor S. Korntayer znał języki obce i przejawiał talent dramaturgiczny. Po przeprowadzce do Warszawy od 1926 współpracował z Teatrem Scala, dla którego pisał piosenki m.in. „Joszko muzykant” do muzyki Ospia Dimowa. Rok później napisał teksty piosenek do operetki „Velvele Shmudnik” do muzyki Szmula Wantroyba i Dawida Bajgelmana. Tworzył teksty piosenek dla teatrów rewiowych „Scala” i „Sambatiyon”, w 1935 współpracował z Alexandrem Granachem w Alter Katsisne w Łodzi, który napisał sztukę „Nokh Halbe Nakht” („Po północy”), która miała premierę 4 czerwca 1942 w reżyserii Chaima Sandlera. Do najbardziej znanych utworów napisanych przez Igora S. Korntayera należą piosenki „Vu Ahín ZOL Ikh geyn?” („Gdzie mam pójść?”), napisana z Oscarem Strockiem, tango „Kum tsu mir” („Chodź do mnie”) i „Mayn libeslid” („My Love Song”) do muzyki Pawła Brajtmana. Obie miały premierę w teatrach grających i jidysz w Wiedniu i Bukareszcie. Lżejsze teksty pisał dla Menasze Oppenheima, a rozsławioną przez Eugeniusza Bodo w polskiej wersji w filmie z 1937 Piętro wyżej. Był autorem komedii „Cype zabawa na Nowolipiu” („Cipe fun Nowolipie”), która była grana w czerwcu 1941 w Teatrze Eldorado w getcie warszawskim oraz jako rewia pod tytułem „Wesele żydowskie” w Palace Melody. Zginął w Auschwitz.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]