Ilmari Hannikainen

Ilmari Hannikainen
Imię i nazwisko	Toivo Ilmari Hannikainen
Data i miejsce urodzenia	19 października 1892 ; Jyväskylä
Pochodzenie	fińskie
Data i miejsce śmierci	25 lipca 1955 ; Kuhmoinen
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista, kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Toivo Ilmari Hannikainen (ur. 19 października 1892 w Jyväskylä, zm. 25 lipca 1955 w Kuhmoinen^[1]^[2]) – fiński pianista i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Pekki Hannikainena^[1]. W latach 1911–1913 studiował w Helsinkach u Elli Rängman-Björlin (fortepian) i Erkkiego Melartina (kompozycja)^[1]. Kontynuował studia w Wiedniu u Franza Schrekera (1913–1914), w Petersburgu u Aleksandra Silotiego i Maksimiliana Sztajnberga (1916–1917) i w Paryżu u Alfreda Cortota (1919)^[1]^[2]. Jako pianista debiutował w 1914 roku w Helsinkach^[1]^[2]. Występował w trio ze swoimi braćmi Tauno i Arvo^[1]^[2]. W latach 1939–1955 prowadził klasę fortepianu w Akademii Sibeliusa^[2].

Ceniony jako wykonawca utworów fortepianowych Sibeliusa i Rachmaninowa^[1]. Jego gra cechowała się precyzją, przejrzystością i dynamizmem, typowymi dla szkoły Aleksandra Silotiego^[1]. Skomponował m.in. Koncert fortepianowy, Kwintet fortepianowy, utwory fortepianowe i kameralne, obraz sceniczny Talkoottanssit, pieśni^[1]^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 71. ISBN 83-224-0453-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1448. ISBN 978-0-02-865528-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Ilmari Hannikainen – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 71. ISBN 83-224-0453-0.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1448. ISBN 978-0-02-865528-4.

[1]

[2]