Immunoterapia nowotworów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Immunoterapia nowotworów – ogół metod wykorzystujących układu immunologicznego w leczeniu nowotworów (immunoterapia), między innymi stymulacja przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej organizmu.

Immunoterapia niektórych obarczonych wysoką śmiertelnością chorób nowotworowych, takich jak: czerniak złośliwy, niedrobnokomórkowy rak płuca czy rak nerki, w oparciu o przeciwciała anty-PD-1 i anty-PD-L1, daje możliwości leczenia pacjentów, także w zaawansowanym stadium choroby[1].

Immunoterapia w leczeniu nowotworów jest dostępna również w Polsce. 1 maja 2018 roku Ministerstwo Zdrowia wprowadziło aktualizację listy refundacyjnej, w ramach której polscy chorzy zyskali dostęp do programów lekowych z immunoterapią w leczeniu zaawansowanego raka płuca, raka nerki i chłoniaka Hodgkina[2].

Nagroda Nobla z medycyny i fizjologii w 2018 roku została przyznana Jamesowi P. Allisonowi z USA i Tasuku Honjo z Japonii. Laureaci zostali docenieni przez Komitet Noblowski za ich wkład w rozwój immunoterapii nowotworów – obiecującej metody leczenia wykorzystującej odblokowanie działania układu odporności[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Immunoterapia nowotworów – przeciwciała anty-PD-1 i anty-PD-L1 – Zwrotnikraka.pl, „Zwrotnikraka.pl”, 5 października 2018 [dostęp 2018-11-07] (pol.).
  2. Nowa lista leków refundowanych (na 1 maja 2018 r.) – Ministerstwo Zdrowia [online], Ministerstwo Zdrowia [dostęp 2018-11-07] (pol.).
  3. Nagroda Nobla z medycyny za badania nad immunoterapią – Immuno-onkologia.pl, „Immuno-onkologia.pl”, 1 października 2018 [dostęp 2018-11-07] (pol.).