Instituto Cajal
40°26′54″N 3°40′49″W/40,448333 -3,680278 Główny budynek | |
| Data założenia |
1932 |
|---|---|
| Patron | |
| Państwo | |
| Adres |
Avda. Doctor Arce, 37. 28002 Madrid |
| Dyrektor |
Ricardo Martínez Murillo |
| Członkostwo |
Consejo Superior de Investigaciones Científicas |
Położenie na mapie miasta Madrytu  | |
Położenie na mapie Hiszpanii  | |
Położenie na mapie wspólnoty autonomicznej Madrytu  | |
| 40°26′54″N 3°40′49″W/40,448333 -3,680278
| |
| Strona internetowa | |
Instituto Cajal – centrum badawcze poświęcone neurobiologii, należące do Consejo Superior de Investigaciones Científicas, mieszczące się w Madrycie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1900 roku król Hiszpanii Alfons XIII ufundował Laboratorio de Investigaciones Biológicas. Powodem było osiągnięcie światowej sławy przez hiszpańskiego neurobiologa Santiaga Ramóna y Cajala. W 1920 Alfons XIII zdecydował o postawieniu nowego budynku i mianowaniu Cajala pierwszym dyrektorem tworzonego instytutu. Budynek, stojący na Cerro de San Blas, oddano do użytku w 1932[1].
Podczas hiszpańskiej wojny domowej budynek instytutu został uszkodzony w czasie bombardowania, lecz został odbudowany przed 1945. W 1989 instytut został przeniesiony do nowej siedziby[2].
Struktura[edytuj | edytuj kod]
W 2017 roku instytut miał 3 wydziały:
- Katedra Neurobiologii Molekularnej, Komórkowej i Rozwoju (Departamento de Neurobiología Molecular, Celular y del Desarrollo)
- Katedra Neurobiologii Funkcjonalnej i Systemowej (Departamento de Neurobiología Funcional y de Sistemas)
- Katedra Neuronauki Translacyjnej (Departamento de Neurociencia Traslacional)
Oprócz wydziałów badawczych, w skład wchodzą zespoły administracyjne oraz pracownie wspomagające (hodowli zwierząt, hodowli komórek, radiologiczne, cytometryczne, SPECT i inne)[3].
W instytucie przechowywane jest też archiwum Legado Cajal, zawierające książki, listy, szkice i rysunki oraz preparaty będące spuścizną po założycielu instytutu i wpisane na listę Pamięci Świata[2].
Współpraca[edytuj | edytuj kod]
Instytut współpracuje zarówno z instytucjami naukowymi z Hiszpanii i innych krajów (głównie europejskich), jak i ze szpitalami oraz przemysłem[4].
Finanse[edytuj | edytuj kod]
Instytut jest finansowany przez państwo w ok. 3/4 budżetu, pozostałą część pozyskuje ze źródeł prywatnych i z zagranicy. Roczny budżet wynosi około sześciu milionów euro[5].
Diploma Cajal[edytuj | edytuj kod]
Instytut przyznaje nagrodę Diploma Cajal dla wybitnych naukowców z dziedziny neurologii. Dotychczas nagrodę otrzymali: Rita Levi-Montalcini, Eric Kandel, Anders Björklund, Rodolfo Llinás i Pasko Rakic[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Institute History. Instituto Cajal. [dostęp 2018-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-20)]. (ang.).
- ↑ a b The Cajal Legacy Group, Nomination form International Memory of the World Register Archives of Santiago Ramón y Cajal and the Spanish Neurohistological School, UNESCO, 2016 [dostęp 2017-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-31] (ang.).
- ↑ Organization. Instituto Cajal. [dostęp 2018-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-18)]. (ang.).
- ↑ The Institute in numbers. Instituto Cajal. [dostęp 2018-02-04]. (ang.).
- ↑ The Institute in numbers. Instituto Cajal. [dostęp 2018-02-04]. (hiszp.).
- ↑ Cajal Diploma. Instituto Cajal. [dostęp 2018-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-20)]. (ang.).