Instytut Jedwabiu Naturalnego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instytut Jedwabiu Naturalnego – jednostka organizacyjna Ministerstwa Przemysłu Lekkiego, istniejąca w latach 1951–1961, powołana z zadaniem prowadzenie prac naukowo-badawczych i doświadczalno-produkcyjnych w dziedzinie technicznej, organizacyjnej i ekonomicznej, mających na celu rozwój oraz postęp techniczny i gospodarczy w dziedzinie przemysłów opartych na surowcach morwy, jedwabnika morwowego i jedwabiu naturalnego.

Powołanie Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie zarządzenie Ministra Przemysłu Lekkiego z 1951 r. w sprawie utworzenia Instytutowi Jedwabiu Naturalnego ustanowiono Instytut[1]. Powołanie Instytutu pozostaje w związku ustawą z 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej[2].

Zwierzchni nadzór nad instytutem sprawował Minister Przemysłu Lekkiego.

Zadania Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Zadaniem instytutu było prowadzenie prac naukowo-badawczych i doświadczeń na postępem technicznym oraz gospodarczym w dziedzinie[3]:

  • uprawy morwy dla potrzeb hodowli jedwabnika oraz w celu wszechstronnego jej wykorzystania,
  • aklimatyzacja gatunków morwy, sprzyjających racjonalnej hodowli jedwabnika,
  • szkółkarstwa morwowego, przemysłowej produkcji nasion oraz przemysłowych plantacji morwy,
  • zwalczania chorób i szkodników morwy,
  • hodowli jedwabników i aklimatyzacji właściwych gatunków jedwabnika,
  • racjonalnej hodowli jedwabnika na skale przemysłową,
  • właściwych metod przemysłowej produkcji oraz dystrybucji greny,
  • zwalczanie chorób i szkodników jedwabnika,
  • techniki i technologii produkcyjnej artykułów z jedwabiu naturalnego i metod zamarzania oprzędów,
  • rozmontowywania oprzędów i produkcji przędzy, tkanin, farbiarstwa i wykończalnictwa,
  • wykorzystywanie odpadów i produktów ubocznych,
  • przemysłowa produkcja nasion i sadzonek morwy oraz greny na zaspokojenie potrzeb ogólnokrajowych z uwzględnieniem planowanego rozwoju jedwabnictwa naturalnego do czasu przekazania jej właściwym zakładom przemysłowym.

Kierowanie Instytutem[edytuj | edytuj kod]

Na czele Instytutu stał dyrektor, który kierował samodzielnie działalnością Instytutu i był z nią odpowiedzialny.

Rada Naukowa[edytuj | edytuj kod]

Przy Instytucie działała Rada Naukowa. Rada Naukowa składała się z przewodniczącego, jego zastępcy i ośmiu członków, powoływanych przez ministra na okres 3 lat.

Do zadań Rady Naukowej należało:

  • inicjowanie prac naukowo-badawczych,
  • opiniowanie planów naukowo-badawczych i preliminarzy budżetowych Instytutu,
  • wypowiadania się w sprawie organizacji Instytutu,
  • rozpatrywanie innych spraw na zlecenie ministra lub na wniosek przewodniczącego Rady.

Zniesienie Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z 1961 r. w sprawie ustalenia wykazu instytutów naukowo-badawczych uważanych za instytuty techniczne zlikwidowano Instytut[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zarządzenie Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia 27 października 1951 r. w sprawie utworzenia Instytutu Jedwabiu Naturalnego. M. P. 1951 nr 11, poz. 111.
  2. Ustawa z dnia 8 stycznia 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej. Dz. U. 1951 nr 5, poz. 38.
  3. Zarządzenie Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia 27 października 1951 r. w sprawie nadania statutu Instytutowi Jedwabiu Naturalnego. M. P. 1951 nr 11, poz. 112.
  4. Zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 31 października 1961 r. w sprawie ustalenia wykazu instytutów naukowo-badawczych uważanych za instytuty techniczne. M. P. 1961 nr 95 nr 404.