Irena Jahnke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Jahnke
Irena Barbara Raczkowska
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1893
Poznań, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1983
Bydgoszcz, Polska Rzeczpospolita Ludowa

Zawód, zajęcie

pianista, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Złoty Krzyż Zasługi

Irena Barbara Jahnke (ur. 22 stycznia 1893 w Poznaniu, zm. 27 grudnia 1983 w Bydgoszczy) – pianistka, pedagog, dyrektor Miejskiego Konserwatorium Muzycznego w Bydgoszczy oraz Państwowego Liceum Muzycznego w Bydgoszczy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 22 stycznia 1893 r. w Poznaniu, w rodzinie Feliksa Raczkowskiego i Walentyny z Dobrowolskich. W Poznaniu ukończyła szkołę średnią i Prywatne Konserwatorium Muzyczne. Dalsze studia muzyczne odbyła pod kierunkiem J. Skrzydlewskiego (1915–1916) i Z. Lisickiego (1922–1926).

W 1925 r. rozpoczęła pracę jako pedagog Miejskiego Instytutu Muzycznego w Bydgoszczy, założonego przez Zygmunta Lisickiego. Od września 1927 r. uczyła w Miejskim Konserwatorium Muzycznym w Bydgoszczy, zorganizowanym i kierowanym przez jej późniejszego męża Zdzisława Jahnke. W 1930 r. została dyrektorem Konserwatorium i kierowała nim do wybuchu II wojny światowej.

U schyłku lat 30. w Miejskim Konserwatorium Muzycznym przez nią kierowanym, czynne były wydziały: muzyki i śpiewu, fortepianu, instrumentów wchodzących w skład orkiestry symfonicznej (smyczkowych i dętych), muzyki kościelnej, teorii i kompozycji oraz dyrygowania. Była animatorką życia muzycznego w mieście. Udzielała się w Bydgoskim Towarzystwie Muzycznym (członek zarządu).

W okresie wojny i okupacji została wraz z mężem wysiedlona w okolice Warszawy, Lublina i Ostrowca Świętokrzyskiego. Bezpośrednio po oswobodzeniu Bydgoszczy w 1945 r. wróciła aby rekonstruować szkolnictwo muzyczne w mieście. We wrześniu 1945 r. pod jej kierownictwem rozpoczęło działalność Konserwatorium Muzyczne, przemianowane później na Pomorską Średnią i Niższą Szkołę Muzyczną, której właścicielem była Spółdzielnia Pracy Pedagogów Średniej i Niższej Szkoły Muzycznej w Bydgoszczy, założona 7 października 1945 r. Po upaństwowieniu szkoły i podzieleniu jej w 1947 r. na Państwową Średnią Szkołę Muzyczną i Państwową Niższą Szkołę Muzyczną w Bydgoszczy, została dyrektorem Średniej Szkoły i kierowała nią do 1952 r., kiedy przekształcono ją w Państwowe Liceum Muzyczne. W 1953 r. zrezygnowała z funkcji dyrektora Liceum Muzycznego, lecz uczyła w nim do 1972 r., będąc przez pewien czas kierownikiem wydziału instrumentalnego.

Zmarła 27 grudnia 1983 r. w Bydgoszczy.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Irena Jahnke była dwukrotnie zamężna: najpierw z Bolesławem Jastrzębiec-Siemiątkowskim – komendantem Policji Państwowej w Bydgoszczy i następnie owdowiawszy, ze Zdzisławem Jahnke (ślub w 1929). Z pierwszego małżeństwa miała dzieci: Jerzego (1920–1954) i Krystynę Zofię (ur. 1922), a z drugiego - córkę Wiesławę.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]