Irena Kuzora-Ziarno
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor inżynier nauk technicznych | |
| Specjalność: elektrotechnika teoretyczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1958 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1950-1991 |
Irena Kuzora-Ziarno z domu Lindner (ur. 17 lipca 1928 w Warszawie, zm. 22 grudnia 2015[1] w Rzeszowie) – polska elektrotechnik, nauczyciel akademicki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Córka Ronnalda Lindnera i Cecylii Sknypisiske. W 1947 rozpoczęła studia na Politechnice Gdańskiej na Wydziale Elektrycznym, podczas studiów w 1950 rozpoczęła pracę jako asystentka na Wydziale Matematycznym. W 1952 ukończyła studia z oceną bardzo dobra, do 1955 kontynuowała pracę asystentki. Następnie przeniosła się na Wydział Elektrotechniki Teoretycznej, gdzie obroniła doktorat pt. "Elektryczny model stacjonarnych oscylacji cieczy idealnych o swobodnej powierzchni". W 1965 została pracownikiem naukowym Politechniki Rzeszowskiej, pełniła także funkcję Kierownika Zakładu Elektrotechniki, a następnie Zakładu Elektrotechniki Teoretycznej. Od 1968 była wykładowcą, od 1967 do 1972 Prodziekanem, a w latach 1971-1972 Dziekanem Wydziału Elektrotechniki i Informatyki. W 1991 przeszła na emeryturę[2]. Została pochowana na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Renate Strohmeier: Lexikon der Naturwissenschaftlerinnen und naturkundigen Frauen Europas. Von der Antike bis zum 20. Jahrhundert. Deutsch, Thun 1998. s. 165