Irena Majchrowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Majchrowicz
Data i miejsce urodzenia

20 października 1931
Nowinka

profesor doktor habilitowany nauk przyrodniczych
Specjalność: entomologia, mykologia
Alma Mater

Wyższa Szkoła Rolnicza we Wrocławiu

Doktorat

1963 – entomologia
Wyższa Szkoła Rolnicza w Szczecinie

Habilitacja

1969 – entomologia
Wyższa Szkoła Rolnicza w Szczecinie

Profesura

1994

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Irena Majchrowicz (ur. 20 października 1931 w Nowince) – polska entomolog i mykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1951 studiowała w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie, gdzie w 1954 uzyskała stopień inżyniera. Naukę kontynuowała w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu, w 1956 uzyskała tam stopień magistra inżyniera rolnictwa. Od 1 października 1956 została zatrudniona jako młodszy asystent, a następnie asystent w Katedrze Ochrony Roślin w Wyższej Szkole Rolniczej w Szczecinie. W 1963 przedstawiła i obroniła doktorat, w 1969 habilitowała się. W 1973 została kierownikiem Katedry Entomologii, w 1994 uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego, w 2002 przeszła na emeryturę[1].

Praca naukowa[edytuj | edytuj kod]

Prowadziła badania nad ekologią i biologią grzybów, szczególnie owadobójczych i glebowych, posiadających właściwości keratynolityczne. Irena Majchrowicz opisała występowanie mało znanych gatunków szkodników i patogenów roślin, które występują w północno-zachodniej Polsce. Jest współautorką opisu kilku gatunków grzybów nowych dla nauki, ponad 90 publikacji, w tym 48 oryginalnych prac naukowych. Najważniejsze prace Ireny Majchrowicz dotyczą mykoflory patogennej mszyc[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
  • Złoty Krzyż Zasługi;
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]