Iwan Korablow

Iwan Korablow

Иван Кораблёв

major bezpieczeństwa państwowego
Data i miejsce urodzenia	1899 Misino, gubernia pskowska
Data śmierci	nie wcześniej niż 1956
Przebieg służby
Lata służby	1919–1940
Formacja	Armia Czerwona NKWD
Odznaczenia

Iwan Michajłowicz Korablow (ros. Иван Михайлович Кораблёв, ur. 1899 we wsi Misino w guberni pskowskiej, zm. po 1948) – funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych w stopniu majora bezpieczeństwa państwowego.

Życiorys

Urodził się w biednej rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły pracował jako woźnica, później jako robotnik w magazynie i pomocnik tokarza. Od października 1919 do października 1920 służył w Armii Czerwonej w Tiumeni, w 1919 został członkiem RKP(b), w listopadzie 1920 został funkcjonariuszem gubernialnej Czeki w Tiumeni. Później był funkcjonariuszem Wydziału Specjalnego 33 Dywizji Piechoty, od 10 stycznia 1923 pracował w Wydziale Specjalnym gubernialnego oddziału GPU w Samarze, a od 15 lipca do 28 września 1925 pełnomocnik Wydziału Kontrwywiadowczego Wydziału Specjalnego OGPU Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego. Następnie do lutego 1927 był kursantem Wyższej Szkoły Pogranicznej OGPU, później pracował w Wotskim Obwodowym Oddziale GPU, m.in. jako szef Wydziału Kontrwywiadowczego, od 15 kwietnia do 1 lipca 1928 ponownie pracował w gubernialnym oddziale GPU w Samarze. Później pracował w GPU/NKWD w Kraju Środkowowołżańskim, m.in. jako pomocnik szefa Wydziału Ekonomicznego, od 27 marca 1935 do 1 grudnia 1935 był szefem Oddziału 6 Wydziału Ekonomicznego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (UGB) Zarządu NKWD obwodu leningradzkiegoa, a od 1 grudnia 1935 do listopada 1936 szefem Oddziału 6 w tym wydziale, 23 marca 1936 otrzymał stopień porucznika bezpieczeństwa państwowego. Od listopada 1936 do 1 maja 1937 kierował Oddziałem 5 Wydziału Kontrwywiadowczego UGB Zarządu NKWD obwodu leningradzkiego, a od 1 maja 1937 do 7 lutego 1938 Oddziałem 14 Wydziału 3 tego zarządu (jednocześnie był pomocnikiem szefa Wydziału 3), 17 października 1937 awansował na kapitana bezpieczeństwa państwowego. Następnie został przeniesiony do pracy w Ukraińskiej SRR, gdzie od 3 marca 1938 do 14 stycznia 1939 pełnił funkcję szefa Zarządu NKWD obwodu winnickiego, od 15 lipca 1938 w stopniu majora bezpieczeństwa państwowego.

Gdy przekazał pełnienie obowiązków nowemu szefowi Zarządu NKWD obwodu winnickiego, usiłował się zastrzelić z powodu okazanego mu przez nowe kierownictwo NKWD braku zaufania, wskutek czego ciężko się ranił i do maja 1939 przebywał w szpitalu na leczeniu. Od 25 maja 1939 do 15 sierpnia 1940 formalnie był zastępcą naczelnika Poprawczego Obozu Pracy Celulozowo-Papierniczego Kombinatu NKWD w Archangielsku, jednak 27 czerwca 1940 został aresztowany pod zarzutem dokonywania bezpodstawnych aresztowań i fałszowania spraw śledczych, a 6 lipca 1941 skazany na 10 lat pozbawienia wolności. Karę odbywał w łagrze. Po zwolnieniu mieszkał w Kujbyszewie. Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczenia

• Order „Znak Honoru” (19 grudnia 1937)
• Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” (22 lutego 1938)
• Odznaka "Honorowy Funkcjonariusz Czeki/GPU (XV)" (17 września 1933)

Bibliografia

• Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.) [dostęp 2019-08-11]
• Krótka biografia na stronie Stowarzyszenia Memoriał (ros.) [dostęp 2019-08-11]